تجربه ی رفتن به کلاس بازیگری و تأتر:

خب اول از همه سنی که وارد کلاسا میشین مهمه، هر رده ی سنی کلاسای متفاوتی براش در نظر گرفته شده و نحوه ی تدریسشم متفاوته
قطعا گروه سنی بزرگسال خیلی جدی تر کار میکنه تا گروه سنی نوجوان
من وقتی ۱۵ سالم بود بعد از اصرار های بسیاری که از ۱۰ سالگی داشتم خانواده‌ام اوکی دادن و کلاس بازیگری ثبت نامم کردن
بسته ی رده ی سنی بنظرم تمرکز ادمام متفاوت میشه
مثلا ترم اخر ما با امتحانات پایان ترم دوم تموم میشد و چون از کل کلاس چهار نفر به ترم اخر میرفتن ما ترم اخر با رده ی سنی بزرگسال قاطی شدیم و من متوجه شدم که چقدر دراماهاش بیشتره و چقدر داستان داره
همین دراماها باعث میشه که ی جاهایی تمرکزتون از کلاسا پایین بیاد
مهم اینه که تو کل زمان تمرکزتونو بیشتر رو کلاس ها و یادگیری بزارین، خلاق باشین و از چیزایی که یاد میگیرین تو زندگی عادیتونم استفاده کنین
کلاس بازیگری صرفا ادا دراوردن بهتون یاد نمیده، بهتون تحلیل شخصیت و ی نگاه دیگه‌ای به ادما میده که همه ندارن
دقیقا اولین روز یکی از استادام همین حرفو زد که اگه شماها هرکدومتون بازیگر نشین ولی مثلا دندون پزشک بشین نگاهتون به اطراف با بقیه ی دندون پزشکا فرق میکنه
این کار علاقه و استعداد زیادی میخواد، من به عینه دیدم ادمایی که واقعا بلد نبودن از احساساتشون تو بدنشون استفاده کنن و بروزش بدن
ادامه دادن این کار وقتی استعداد درک شخصیت و بروز احساساتشو نداری فقط هزینه‌ زیاد و اسیب روحی به خودته که موفقیت بقیه رو ببینی ولی خودت درجا بزنی
درمورد کار هم واقعا خیلی ارتباط گرفتن با استاد ها و بقیه ی بچها تو این قضیه موثره من چون دخترم و سن پایین تو کلاسا رفتم مادر پدرم خیلی راضی نبودن تمرین های زیادی برم یا تا انقلاب برای پلاتو گرفتن برم، برای همین من با وجود ارتباط گرفتنم نتونستم خیلی کار برم ولی الان که دیگه ۱۸ سالمه دوباره میخوام ارتباطمو از اول بگیرم و از کار تو تائتر و فیلم کوتاه های بچها شروع کنم و ارتباطمو گسترده تر کنم
ی چیزی که درمورد کار گرفتن وجود داره اینه که واقعا نباید بشینی خونه و منتظر بمونی بهت زنگ بزنن و پیشنهاد کار بدن خودت باید تعداد خیلی زیادی از ادمای این صنفو بشناسی و ارتباطاتتو گسترده تر کنی که بتونی موفق بشی
ببخشید که زیاد شد❤️‍🔥.
- 🐈