تجربه ی بیماری کیست هیداتیک ( هیداتید) ریه :

من وقتی پنج سالم بود مبتلا شدم و چون سیستم ایمنی ضعیفی داشتم و اکثرا پنومونی ریه بودم و بستری میشدم کسی به سرفه های شدیدی که داشتم شک نکرد . مدتی گذشت و کیست من با آزمایشات زیاد از جمله عکسبرداری از ریه و آزمایش خون تشخیص داده شد ولی توی همین بین کیست من بخاطر تشخیص دیرهنگام پاره شده بود و هر لحظه امکان مرگ وجود داشت . باید زودتر جراحی میشدم ولی بخاطر سن کم و آسم و آلرژی که داشتم خیلی سخت بود . این کیست از طریق آب و غذای آلوده یا حتی دست آلوده به انگل سگ و گربه که توی روده اونا وجود داره و از طریق مدفوع به بیرون می‌ره وارد بدن انسان میشه و تبدیل به کیست میشه . اگه خیلی زود تشخیص داده بشه که معمولا نمیشه از قرص آلبندازول برای درمان استفاده میشه ولی اگر بزرگ بشه یا بترکه باید جراحی بشه که در صورت جراحی هم باز یه دوره از قرص آلبندازول باید استفاده کرد و بعدش هم امکان عود کردنش وجود داره توی هر جای بدن . برای من خدا خواست و دوباره عود نکرد و اینکه بعد از جراحی توی دوره ای که توی بیمارستان هستین یه چیزی مثل شلنگ که به یه محفظه وصله به بدن متصل میکنن تا ترشحات و آب و خون جمع شده که ممکنه باعث عود دوباره بیماری بشه بیرون بیاد و بعد چند روز اونو هم خارج می‌کنن و مرخص میشین ‌. این یه بیماری سخت و نادر هست که توی هر جای بدن ممکنه بوجود بیاد . اگر سوالی داشتین بپرسین .
- 💞