تجربه ی عمل کیسه صفرا :
سلام من دخترم ۲۲سالمه،اول از دردش میگم که اگه سراغ کسی آمد بفهمه چیه چون دردش واقعا عجیبه،اول انگار معده درد داری و معدت سنگینه ولی کم کم دردش میزنه به کلیه هات و پشتش و دردش جوریه ک حتی نفس کشیدنم سخته همراه با حالت تهوع، خلاصه با زور رفتم اورژانس بیمارستان مورفین تزریق کردن فرستادنم برای سنوگرافی،و تشخیص دادن صفرام فقط عفونت کرده یعنی سنگی چیزی نداره، دو روز به دلیل اینکه بیمارستان جا نداشت تو بخش اورژانس بستری بودم مایعجات میدادن بهم با کلی تزریق چرخ خشک کن،که اثریم نداشت در نهایت گفتن باید عمل شم که کلا برشدارن عملشم دو نوعه،یکی اینکه اون قسمت کلا بشکافن وردارن،یکی دیگ دو سه سوراخ باز میکنن و از اون سوراخا صفرارو جدا میکنن برمیدارن، مال من دومی بود خودم انتخاب کردم ک رد بخیه زیاد نمونه،رفتم اتاق عمل جدا از این که وسط عمل به اندازه ۵دقیقه به هوش آمدم و درد سوراخ کردن شکممو توسط تیغ جراحی می‌فهمیدم ولی از نظر جسمی انگار فلج بودم و هیچ واکنشی نمی تونم نشون بودم که اونا بفهمن من بیدارم ولی خلاصه بعد از درد کشیدن به صورت زنده فهمیدن و باز بی هوشم کردن،بعد تموم شدن عمل تو اتاق ریکاوری از شدت درد به هوش آمدم(جز عمل های سخت ودردناک به حساب میاد🥲)،من تحمل دردم بالاس ولی از شدت درد گریه میکردم و مسکنا روم اثر نداشت و اجازه ام نداشتن دوزشو ببرن بالا،بردنم بخش و باید جابه جا میشدم رو تخت اتاق،و من تازه اونجا متوجه شدم ک ۳۰سانت لوله داخل شکمم کردن که یک کیسه تهش ازش اویزونه و با کوچکترین تکون بدنم،اون از داخل تکون میخورد و درد خیلی بدی داشت یک هفته اونو تحمل کردم(به خاطر اینکه چرک و لخته های خون خارج بشه)،واقعا شب به شدت سختی بود و این نوع عملی که من انتخاب کردم این جوری بود ک تو صاف صاف نمی تونی بخوابی چون یک گازی به شکمت تزریق میکنن تا وقتی اون گازه از بدنت خارج نشه کامل،با هربار دراز کشیدن شونه سمت چپت تیر و درد بدی می‌کشه تقریبا ۳الی۴روز زمان می‌بره گاز کاملا خارج بشه،می تونم بگم شرایط بسیار سختیو پشت سر گذاشتم و امیدوارم کسی نیاز به این عمل پیدا نکنه.
- 💙
سلام من دخترم ۲۲سالمه،اول از دردش میگم که اگه سراغ کسی آمد بفهمه چیه چون دردش واقعا عجیبه،اول انگار معده درد داری و معدت سنگینه ولی کم کم دردش میزنه به کلیه هات و پشتش و دردش جوریه ک حتی نفس کشیدنم سخته همراه با حالت تهوع، خلاصه با زور رفتم اورژانس بیمارستان مورفین تزریق کردن فرستادنم برای سنوگرافی،و تشخیص دادن صفرام فقط عفونت کرده یعنی سنگی چیزی نداره، دو روز به دلیل اینکه بیمارستان جا نداشت تو بخش اورژانس بستری بودم مایعجات میدادن بهم با کلی تزریق چرخ خشک کن،که اثریم نداشت در نهایت گفتن باید عمل شم که کلا برشدارن عملشم دو نوعه،یکی اینکه اون قسمت کلا بشکافن وردارن،یکی دیگ دو سه سوراخ باز میکنن و از اون سوراخا صفرارو جدا میکنن برمیدارن، مال من دومی بود خودم انتخاب کردم ک رد بخیه زیاد نمونه،رفتم اتاق عمل جدا از این که وسط عمل به اندازه ۵دقیقه به هوش آمدم و درد سوراخ کردن شکممو توسط تیغ جراحی می‌فهمیدم ولی از نظر جسمی انگار فلج بودم و هیچ واکنشی نمی تونم نشون بودم که اونا بفهمن من بیدارم ولی خلاصه بعد از درد کشیدن به صورت زنده فهمیدن و باز بی هوشم کردن،بعد تموم شدن عمل تو اتاق ریکاوری از شدت درد به هوش آمدم(جز عمل های سخت ودردناک به حساب میاد🥲)،من تحمل دردم بالاس ولی از شدت درد گریه میکردم و مسکنا روم اثر نداشت و اجازه ام نداشتن دوزشو ببرن بالا،بردنم بخش و باید جابه جا میشدم رو تخت اتاق،و من تازه اونجا متوجه شدم ک ۳۰سانت لوله داخل شکمم کردن که یک کیسه تهش ازش اویزونه و با کوچکترین تکون بدنم،اون از داخل تکون میخورد و درد خیلی بدی داشت یک هفته اونو تحمل کردم(به خاطر اینکه چرک و لخته های خون خارج بشه)،واقعا شب به شدت سختی بود و این نوع عملی که من انتخاب کردم این جوری بود ک تو صاف صاف نمی تونی بخوابی چون یک گازی به شکمت تزریق میکنن تا وقتی اون گازه از بدنت خارج نشه کامل،با هربار دراز کشیدن شونه سمت چپت تیر و درد بدی می‌کشه تقریبا ۳الی۴روز زمان می‌بره گاز کاملا خارج بشه،می تونم بگم شرایط بسیار سختیو پشت سر گذاشتم و امیدوارم کسی نیاز به این عمل پیدا نکنه.
- 💙
تجربه‌های پزشکی و درمانی
0
پسند
نظرات
هنوز نظری وجود ندارد
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره این تجربه به اشتراک می‌گذارد!