تجربه ی داشتنِ هتروکرومیا(ناهماهنگی رنگ دو چشم) :

سلام به روی ماهتون
من از بچگی این بیماریو داشتم اوایل خانوادم از اینکه این چه نوع بیماریه و یا چرا یکی از چشمام یه رنگ و دیگری رنگش فرق میکنه اطلاعی نداشتن دکترای زیادی رفتم و باید بگم هیچ درمانی براش وجود نداره:) ما تو یه شهرستان زندگی میکردیم اوایل و خب شهر کوچیک بود و همه بیشتر همو میشناختن و همیشه به من به یه چشم دیگه نگاه میشد، زل زدنای طولانی یا میومدن راجبش ازم میپرسیدن که واقن برام سخت بود وقتی بدنیا اومدم اینطوری نبوده به مرور از حدودن ۵ ماهگی متوجه شدن ک یکی از چشمام روشن تر و دیگری رنگش تیره تره و هرچی بزرگتر شدم این ناهماهنگیه رنگ واضح تر شد و تا جایی ک یکی از چشمام عسلی و اون یکی سبز رنگه و خب کاریم از دستم برنمیاد وقتایی که بچه بودم منو تو بازیا راه نمیدادن بزرگتر که شدم بخاطرش خجالت میکشیدم و هنوزم با اینکه خجالتم کمتر شده ولی زیاد از خونه بیرون نمیرم و خیلی بخاطرش حرف شنیدم حتی یادمه وقتی پسرهمکار پدرم ازم خاستگاری کرد مادرش بخاطر چشمام مخالفت کردو میترسید بعدن نوه اشم چشماش ب من بره(حالا انگار پسر خودش چه تحفه ای بود😒😂)خلاصه ک خیلی سر اینچیزا حرف شنیدم، بعد یه مدت بخاطر شغل بابام از اون شهرستان رفتیم و الان تو یه شهر دیگه زندگی میکنیم ولی نگاه ها و اون زل زدنا هنوزم برام سخته البته که یه عده لطف دارن و وقتی میبینن میگن چه قشنگه و واقن خیلی خییییلیییی حس خوبی میگیرم اما خب الان که دانشگاه میرم، تو اجتماع و بین مردم خجالت میکشم خیلی وقتا لنز میزارم یا روزا وقتی بیرونم کلن عینک میزنم متاسفانه با رفتار بقیه این بیماریو یه نقص بزرگ میبینم و بابتش از بقیه دوری میکنم
ازتون میخام اگه تو خیابون یا هرمکانی یکیو دیدین که از لحاظ ظاهری با بقیه متفاوته لطفا بهش زل نزنین میدونم شاید دست خودتون نباشه و براتون عجیب باشه ولی لطفا سعی کنین عادی برخورد کنین تا حس ناکافی بودن به اونطرف ندین
مرسی که خوندین🩵.
- 🐾