تجربه ی درمان کم خونی:

تقریبا از ۱۴-۱۵ سالگی علائمش شروع شد.سرم بلند که میشدم گیج میرفت، ناخونام مدام میشکستن،مدام بی‌حال و خواب آلود بودم، نوک انگشتای دست و پام سرد بودن همیشه، زیر چشمام هم که گود افتاده بود،از ریزش شدید موهام که نگم
رفتم تو اینترنت تحقیق کردم دیدم علائم بیشتر واسه کم خونیه مراجعه کردم به دکتر و واسم آزمایش نوشت و در نهایت معلوم شد که کم خون بودم و واسم برای هرروزم یه قرص آهن تجویز کرد و گفت که بعد یه ماه دوباره بیا تا آزمایش بدی دوباره
اما من نرفتم و بعد یه ماه که قرص آهن ها تموم شدن دیگه خودمم نخریدم که مصرف کنم چون قرص آهن اصولا تهوع آوره و هر سری با عذاب مصرفش میکردم و چقدر بالا آوردم سر این قضیه زمان مصرفش هم اینجوریه که باید حتما معدت خالی باشه و ناشتا مصرف کنی که این حالت تهوع رو تشدید میکنه
اما چند ماه بعد دوباره علائم کم خونی برگشت حتی شدید تر
دیگه حتی وقتی همینطوری نشستم هم سرم گیج میرفت چشمام سیاهی میرفت دوباره رفتم دکتر و آزمایش دادم که مشخص شد خیلی کم خون شدم و برای هرروزم دو نوبت قرص آهن چند برابر قوی تر از قبلی نوشت و گفت اگه سهل انگاری کنم مجبور به تزریق آمپول قرص آهن میشم و دیگه عین آدم مصرف کردم قرصامو علارغم حالت تهوع

میخواستم بهتون تاکید کنم حتما یه آزمایش خون بدید و مطمئن بشید که همه چیز بدنتون نرماله
کم خونی به چاقی و لاغری یا پرخوری و کم خوری ربطی نداره و فکر نکنید مثلا اگه وزنتون اضافست پس هیچ کمبودی تو ویتامینا اینا ندارین حتما یه آزمایش بدید تا چکاپ شین
اگه هم تشخیصی داده شد دوره درمان رو ادامه بدید و تا خوب شدن کامل پیش برید
زندگی کردن به عنوان کسی که کم خونی نداره خیلی قشنگ تره و پرانرژی تر و با نشاط تر شدم همش هم خوابم نمیاد درضمن پوستمم خیلی قشنگ شده و علائمی که قبلا بودن دیگه همشون رفع شده.
- 🩷