تجربه ی ازدواج کردن :

سلام امیدوارم حالتون خوب باشه
دخترم ۲۲ سالمه
تو دوره ای ک همه وحشت دارن از ازدواج کردن و مسولیت به دوش کشیدن، منو پارتنرم تصمیم گرفتیم ازدواج کنیم
من از سن ۱۸ سالگی سرکار میرفتم و الان ۲۲ سالمه
چندتا قرعه کشی نوشته بودم ک هر ماه حقوق میگرفتم پولمو میدادم واسه قسط قرعه
هربار ک یکی از قرعه کشی ها به اسمم در میومد پولشو میدادم طلا میخریدم
۲۰ سالم که بود با پارتنرم آشنا شدم و شیش ماه بعد تصمیم گرفتیم که رابطمونو جدی کنیم
وضع مالی جفتمون مث همه
واقعا خانواده هامون چیزی ندارن که بخوان کمکمون کنن
شب خاستگاری هم پدر من هم پدر ایشون آب پاکی رو ریختن رو دستمون و گفتن فرقی نداره چی میخاید تو لیست جهیزیه بنویسید چی ننویسد چون ما نمیتونیم چیزی فراهم کنیم
و تا الان حتی یدونه آبکش هم نخریدن واسمون
ندارن ماهم توقعی نداریم ازشون
خلاصه سبک گرفتیم همه چیو
یه عقده ساده گرفتیم یه باغ اجاره کردیم،با دوستامون تا خود صب زدیم رقصیدیم
درسته مث خیلی از دختر پسرای دیگه بریز بپاش نکردیم ولی خیلی خوش گذشت
من راضی بودم
چیزی ک در توانمون بود گرفتیم
واسه جهیزیه هم یه آدم خیر پیدا شد یخچال و گاز و ماشین لباس شویی و تلوزیون و چند تیکه دیگه رو واسمون گرفت
بقیه ش موند پای خودمون
خواستیم خونه بگیریم پول کم اوردیم طلا هامو فروختم
وام ازدواج گرفتیم نفری ۳۵۰ تومن
باهاش ی تالار و یه خونه ی تر تمیز اجاره کردیم
کمتر از دوماه دیگه هم عروسیمونه
واسه عروسیمون هم فقط خانواده ی خودمو همسرم هستن، ما بقی همه دوستامونن 🌝😂
هیچکدوم از فامیل رو دعوت نکردیم
خلاصه خواستم بگم تجربه ی قشنگیه
رابطه ی خوب ساختینه نه پیدا کردنی
پول جاش پر میشه
به این فک نکنید ک طرف پول نداره ولش کنم
اگه همدیگه رو دوس دارید بمونید بسازید
با کم و زیاد هم راه بیاید
زندگی رو به هم سخت نگیرید.
- 😍