تجربه ی حسابدار بودن :

سلام . دخترم ۲۳ ساله ، من کنکور تجربی دادم ولی موفقیت امیز نبود بنابراین طبق تعیین تکلیف خانوادم ، دوتا راه داشتم یا برم رشته کامپیوتر یا حسابداری.
من کامپیوتر رو انتخاب کردم چون حسابداری یه کار روتین وار و تکراری و بر پایه ی قانون بود و من به عینه دیده بودم که با وجود نیاز شدید شرکت ها به حسابدار ها ، چندان ارزشی به حسابدار ها نمیدن.
ولی وقتی که رفتم کامپیوتر مجبور شدم بخاطر کمبود نیرو شرکت پدرم ، حسابداری شرکت رو خودم انجام بدم.
اولش فقط به قصد کمک به پدرم ثب سند رو یاد گرفتم و بعد کم کم نمیدونم چی شد که کلا وظایف حسابداری به من محول شد.
هر بار میرفتم و جریمه میشدم و میفهمیدم که یک چیز از دستم در رفته ( مثلا ارزش افزوده رو نمیدونستم باید رد کنم و جریمه ارزش افزوده میخوردم) و دفعه بعد سعی میکردم بگردم و بفهمم و درستش کنم.
الان بعد سه سال ازمون خطا تقریبا کارای حسابداری شرکت دستم اومده و همه رو به صورت خوداموز یاد گرفتم.
حسابداری کار پر دق و دلیه ، دوندگی داره ، گاهی عصاب خوردی داره ، روتین واره و هنوزم معتقدم رشته ی من نیست .
ولی تا الان من دائم در حال ازمون و خطا و یادگیری چیز های جدید بودم این من رو به شوق میورد.
اینکه میدیدم دارم پیشرفت میکنم و سطحم از دانشگاهی ها هم بیشتره و اینکه بازار کار برای حسابدار ها زیاده.
الانم با اینکه میگم روتین حسابداری توی شخصیتم نیست ولی از اینکه پیشرفتمو دیدم و حقوق دریافت میکنم و میدونم و میبینم تقاضا ی شرکت ها و تقاضای کاری زیاده و میتونم به صورت دور کاری چند شرکت رو به عهده بگیرم منو از حسابداری راضی میکنه.
گاهی همین کار روتین سند زنی بهم ارامش عصاب و تخلیه اعصاب میده.
درکل رشته ی بدی نیست و قطعا از نظر بازار. کار عالیه.
فقط کنار تجربم میخواستم از دوستان سوالی بپرسم. من حسابداری رو بلدم ولی تئوریک و مفاهیم رو درست بلد نیست . اگر کسی دوره ای میشناسه بهم معرفی کنه خوشحال میشم.
- 😍