تجربه ی جیگرکی زدن :

سلام بچه ها این تجربه ای که بهتون میگم امیدوارم تجربه ی بدرد بخوری باشه براتون
من یه پسر ۲۸ ساله ام که چند ساله پدرم به رحمت خدا رفته و خرج خانواده اون سالهای اول تا خواهر برادرا بزرگ بشن و به خودشون بیان با من بود
سال ۹۵ ۹۶ بود ک با شرکتی که توش کار میکردم تسویه کردم و نصف تسویه ام رو بهم ندادن و من موندم ی پول خیلی کمی که همش خرج خونه شد
مجبور شدم موتورم رو بفروشم چون خیلی پول لازم بودم
موتورم رو فروختم و با ی مقدار از پول موتورم رفتم جیگر و بال و ذغال و منقل و این چیزا خریدم
اولش از کم شروع کردم
اولش حتی پولم نمیرسید بخوام ی دست کامل جیگر بخرم و چیز درست حسابی ای بفروشم
با همون کم شروع کردم
مامانم بال هارو طعم دار میکرد و خیلی تمیز و بهداشتی همرو سیخ میزد و میچید داخل سینی و سلفون میکشید روش
بعدش جیگرا رو سیخ میزد
اولش برام خیلی سخت بود غرورم بهم اجازه نمیداد اینکارو کنم ولی مجبور بودم
شب اولی ک میخواستم برم کارم رو شروع کنم هیچوقت یادم نمیره که صبر کرده بودم هوا تاریک بشه کسی منو نبینه ی موقع منو نشناسن
رفتم کنار خیابون با یکی که دکه داشت صحبت کردم و قبول کرد که کنار دکه ی اون جیگر بفروشم، دمش گرم همیشه دعاش میکنم انگار خدا اونو گذاشته بود سر راهم تا کمتر احساس بی کس بودن بهم دست بده
شب اول یکم سختم بود اون پسری که دکه داشت خیلی بهم کمک کرد
کمک کرد ذغال اماده کردیم، نور وصل کردیم
اولش من خجالت میکشیدم یکم
اون مشتری هارو راه مینداخت
شب اول گذشت تموم جیگرا و بالا فروش رفتن
شب دوم سوم چهارم..
چندماه گذشت
دیگه طوری شده بود تونستم دوباره موتورم رو بخرم
دیگه وقتی میرفتم خرید از هر چیزی خیلی زیاد میخریدم اینجوری نبود که یکم جیگر بخرم تموم بشه بره
چندماه اینکارو انجام دادم و حاضرم قسم بخورم هرچی ک الان تو زندگیم دارم از برکت همون جیگرکیه ک لب خیابون راه انداختم
هیچوقت خجالت نکشید بابت این چیزا
کار کردن عار نیست
نون حلال در اوردن عار نیست
با همون پولای کم و قدم های کوچیک کوچیک همون سال تونستم خودم یه دکه اجاره کنم و الان چندساله بهترین جای شهر ی مغازه اجاره کردم و سوپرمارکت دارم و خیلی راضیم
امیدوارم برسه روزی که بتونم خودم مغازه بخرم و از اجاره دادن خلاص بشم 🥲
در کل تجربه ی جالبی بود خیلی دوست داشتم با شماهم به اشتراک بذارم.
- 🥲