تجربه‌ی استارت زدن برای میلیارد شدن:

سلام به همگی دخترم و ۱۸ سالمه
شاید فک کنید الان یه میلیاردم، نه ولی من تا چند وقت پیش پول خریدن کفش هم نداشتم چون کفشمو دوسال پیش خریدم و پاره شده بود
کنکور ندادم و نمیخوام برم دانشگاه و بخاطر همین خیلیا منو تحت فشار قرار میدن
دو ساله یه کاریو شروع کردم...جارو زدن سالنای ارایشی
بعدش تصمیم گرفتم ادمین یسری از سالنا هم باشم
حالا دستیار شینیون و رنگ هم هستم
یکی از تجربه هام برای اینکه پول زیادی درارین اینه که خودتونو محدود به یه کار نکنین
اگه کارتون جوریه که برای بقیه کار میکنین شما هیچوقت پولدار نمیشین
باید حداقل دو سه تا منبع درامد داشته باشین
اما اگه‌ کارتون طوریه که رییس خودتونید باید بگم بد نیست اما بازم خودتونو محدود نکنید
دومین توصیه من اینه که وقتی پولی رو در میارین به این فک نکنید که خب من با این مقدار پول الان چی میتونم بخرم؟ لباس؟ کفش؟ ماگ؟ عینک افتابی؟!
نه!!! به این فک کنید که با این پول چطور میتونید سرمایه گذاری کنید
یکی از مزایای بالا رفتن قیمت طلا و سکه توی کشور ما اینه که با خریدنش ضرر نمیکنیم اما با از دست دادنش چرا
هیچوقت به این کارشناسای سرمایه گذاری اطمینان نکنید که پولتونو میخورن
سرمایه گذاری که میتونید بکنید پس اندازه...با پس اندازتون میتونید سکه بخرین
طلا بخرین
وقتی گرون تر شد بفروشینش زمین بخرین...با زمین خونه بخرین
اینا چیزایین که تو کشور ما قیمتشون هیچوقت پایین نمیاد و این یه برده
سومین توصیه من...!
قضاوت نمیکنم اما حقیقته...اونم اینه که متاسفانه درحال حاضر توی جامعه و نسلی هستیم که حداقل بیشتر دخترا به فکر دوست پسرن و پسرا به فکر زیر شکمشون و اسم هوس رو میزارن عشق (همرو نمیگم...خودشون میدونن کیا) و تقریبا کمتر کسی به فکر ساختن یه اینده‌ی بهتره
بیاین به فکر این نباشیم که کی بیشتر بدبختی کشیده
تو کشوری هستیم که هرکی تعداد بدبختی‌هاش بیشتر باشه برندست، بیاین قبول کنیم همه بدبختی دارن...و کسی به بدبختیامون توجه نمیکنه
اگه جای شما بودم هیچوقت نوجوونیم و وقت و عمرم رو صرف پارتی و عشق بازی و دوستی نمیکردم (نمیگم کارای بدیه اما میتونید همین زمان و انرژی رو صرف کارتون کنین)
قراره وقتی خودتون به اوج رسیدین هر شب پارتی خودتونو داشته باشین...کلی عشق و حال
یه عشق واقعی و هرکاری که دلتون میخواد
شما باید به اون استقلال و مستقلی برسین که هر دختر پسری ارزوشو داره
گوش کنید...خیلی سخته تو سن ۱۶ سالگی...تو اوج نوجوونیت، توی فصل استراحت و خوشگذرونیت و اونم درست وقتی که ذهنت و مغزت هنوز برای فکر کردن به مسائل و رویاهای خیلی بزرگ هنوز خیلی جوونه ساعت ۴ صب...درحالی که کلا دو ساعت خوابیدی چون شب قبل تا دیر وقت مشغول کار بودی از خواب پاشی بری دوش بگیری تا اماده شی بری سرکار درحالی که همسن و سالامون تو خواب ناز بغل یارن....و قراره یه صبح عالی رو شروع کنن، اره این واقعا زور داره و میشه تا صب براش گریه کرد وقتی به این فک میکنی که تو جزو اون درصد کم نوجوونایی که داره مثل سگ جون میکنه تا به ارزوش برسه...ولی این همون فرق شما با بقیست و این دقیقا همون چیزیه که شمارو خاص میکنه و اهمیتی نداره چند بار شکست میخورین...مهم تلاشیه که کردین و شاید یک هزارم تلاش شمارو هیچکس نکنه چون تواناییش رو نداره و یا حتی حال و حوصله‌ش
توصیه بعدیم رو خیلی رک بگم و اونم اینه که...اگه قصد ندارین برین دانشگاه باید مثل خر کار کنین...و اگه میخواین برین دانشگاه باید مثل خر بخونین
زندگی همینه و هیچ قسمت اسونی توی نوجوونیت وجود نداره
ریسک پذیر باشین...موفقیت تنهایی بدست میاد و باید قبول کنیم که توی دوران تلاشمون هممون تنها میشیم اما در اخر مثل بمب تو گوش همه صدا میکنیم
به این فکر کنید که هرچی زودتر شروع کنید...جای اینکه توی ۶۰ سالگی بازنشسته شین توی ۳۰ سالگیتون بیزینس خودتون..ماشینای مدل بالا و خونه های خودتونو توی سراسر دنیا دارین و دیگه نگران این نیستین که اگه اینو بخرم اخر ماه پول ندارم...
هیچ محدودیتی وجود نداره...نه محدودیت خانواده نه محدودیت زمان و مکان
تنها محدودیت توی ذهنتونه و شما باید ازادش کنید
و همه چیز به شما بستگی داره :)
ارزوی موفقیت تک تک نوجوونای کشورم رو دارم
خدانگهدار.
- ☁️