تجربه ی ابتلا به وسواس:

سلام به همگی. وسواس داشتن تا جایی که نشه باهاش راحت زندگی کرد سخته و اختلال محسوب میشه.
مبتلایان وسواسی به دو دسته تقسیم میشن:1,اختلال شخصیتی وسواسی-جبری (که این افراد معتقدن خودشون هیچ ایرادی ندارن و بقیه دارن اشتباه میکنن و برای درمان هم اقدامی نمیکنن.2, اختلال وسواس فکری-عملی که اغلب اوقات خودشونو مقصر میدونن.
همینطور انواع مختلفی هم داره= وسواس تقارن، وسواس آسیب زدن، وسواس مذهبی، واسواس احتکار، وسواس جنسی، وسواس شستشو و نشخوار فکری.
من دخترم و الان 16 سالمه و از سال ۹۸ و اوایل کرونا شروع به نظافت لوازم تحریرم کردم بیرون نرفتم و دستامو زیاد شستم و خلاصه انقد پیشرفت کرد که تا یه‌سال بعدش تو جام غلت نمیزدم که پتوم نیاد رو فرش،  با الکل اسپری دوش میگرفتم، یه مبل مخصوص تو خونه واسه نشستن داشتم و همیشه خونه بودم.
سال ۱۴۰۰ مدرسه حضوری شد ولی من چون نمیتونستم برم مجبور شدم از روانشناس مورد تایید آموزش پرورش گواهی بیماری بگیرم.
همون آقای روانشناس تشخیص داد من نیاز به دارو دارم ولی چون پدرم با روانپزشک مخالف بود رفتیم پیش متخصص مغز و اعصاب.
الان دو سال و نیمه که قرص میخورم البته از پارسال رفتم سراغ یه روانپزشک حاذق و البته شیش هفت ماهیه که تراپی رو شروع کردم.
متاسفانه سابقه اختلالات روانی تو خانواده ما ژنتیکی بود اما بابام به هر کاری تن میداد جز دکتر رفتن.
بهم میگفت دود اسفند رو بکش تو دماغت مغزت سردی کرده حتی منو بردن پیش دعانویس.😐👍🏽حتی بهم گفت چله بگیر سوره جن و انسان رو بخون:/
پیشنهاداتی که دارمو میگم:
1,اگه یه درصد فکر کردین دچار وسواسین از مشاور کمک بگیرین مشاوره آنلاین، رایگان، تلفنی هم برای سطح خفیف جوابگوعه تو گوگل سرچ کنین سایت و شماره هارو.
2,مراجعه به روانشناس و روانپزشک رو عیب ندونین.
3,من شخصا دکتر مهسا حیدری داخل بیمارستان نور شهریار رو بهتون معرفی میکنم تو درمان حرفه ای عمل میکنن.
4,از خرافات دور بشین و هرگز حتی به شوخی افراد وسواسی رو به تمسخر نگیرین.
5,از رفتارشونم تعجب نکنید و البته نسخه خودسرانه هم نپیچید حتی اگه نمیتونید درکش کنید.
6,محیط آروم توی خونه، رایحه درمانی، موسیقی درمانی، مصرف دمنوش، مدیتیشن و اعمال معنوی هم ممکنه برای افرادی که وسواسشون خفیفه کمک کننده باشن. راجع بهشون تحقیق کنید.
7,از دارو درمانی نترسین به هیچ وجه.
8,اگه فردیس یا کرج هستین خانوم ندا افتخاری رو بعنوان روانشناس هم توصیه میکنم بسیار ماهر و دلسوز هستن.
دو تکنیک درمانی=
یا سعی کنید یکاری رو برخلاف افکار وسواسی تون انجام بدید و بعد حس منفی شو نادیده بگیرید، تا عادت بشه و مغز بفهمه که اینکار نتیجه وحشتناکی نداره، یا سرگرمی های جدیدو امتحان کنید. یه مهارت یاد بگیرید هنری ورزشی.
یا اینکه سعی با حضور ذهن حتی وقتی حالتون خوبه اعمال وسواس گونه انجام بدید و به بدترین چیزا فکر کنید.
تکنیک دوم رو من جواب داد چون وقتی حالم خوب بود دلم نمیخواست به وسواس فکر کنم فقط هروقت که ذهنم درگیر میشه با تمرکز و آرامش انجامش میدم و اینطوری شد که با فرار از فعالیت های وسواس طوری بصورت غیر مستقیم و با لجبازی شگفت انگیز مغزم تونستم تحت کنترلم درش بیارم.😁
در آخر برای همتون آرزوی تن سالم، دل خوش و  خاطر آسوده دارم به امید روزای خوب و فرهنگسازی آگاهانه درباره مسائل سلامت روان.‌
- 😔