تجربه ی زندگی در خوابگاه دانشگاه بوعلی همدان:
سلام
این تجربه ما از خوابگاه دانشگاه بوعلی همدان هست.
این دانشگاه به طور کلی سه‌تا خوابگاه برای آقایون و داره: خوابگاه غدیر، بهادربیگی و حق‌گویان؛ که فقط غدیر داخل دانشگاهه. بین اون دوتای دیگه بهادربیگی با اختلاف بهتره
آقا شانس به ما رو کرد و افتادیم صاف وسط حق‌گویان. خب از این تجربه بگم که مثل بقیه خوابگاه‌های ایرانی نه خبری از به اون‌شکل ماشین لباس‌شویی بود، نه نظم خاص و نه هم‌خوابگاهی‌های درست و حسابی.
اگر بخوام توصیه‌ای بکنم به کسانی که می‌خوان خوابگاه برن مخصوصا شهر دور اینکه لطفا لطفا لطفااااا اگر تازه میخواهید برید دانشگاه جوگیر نشید و با خودتون یک خاور وسایل نیارید که اصلا به کارتون نمیاد ک جابجاکردن این‌ها به شهر خودتون مکافاتیه.
دوم اینکه آماده بشید که حسابی لباس بشورید، چون همونطور که گفتم عموما خبری از ماشین لباس‌شویی نیست.
سوم اینکه دقت کنید با چه‌کسی دم‌خور می‌شید، توی خوابگاه‌ها پسرانه و دخترانه فرقی نمی‌کنه تعداد افراد معتاد و منظورم از معتاد نه فقط سیگار، به شدت بالاست و این یک‌درده برای همه جوونای کشور. مواظب باشید که اگر سالم میرید دانشگاه سالم برگردید و همیشه از خدا بخواهید سالم نگهتون داره که بزرگترین بخشش خدا همین سلامتیه.
چهارم اینکه اگر میخواهید درس بخونید عموما پاشید برید سالن‌مطالعه یا نمازخونه خوابگاه، اکثر اوقات هم‌اتاقی‌هاتون آدم‌های زیاد اهل مراعاتی نیستن و براشون مهم نیست که شما نیاز به سکوت دارید یا نه. اگرچه که از سال دوم راحت‌تر هستید چون می‌تونید به شکل گروهی خوابگاه‌هاتون رو رزرو کنید و دوستانی که پیدا کردید و می‌شناسید با هم یک اتاق بردارید.
پنجم اینکه بدونید عزیزان که چه بخواهید چه نخواهید با همه‌جور آدم سر و کله خواهید داشت، پس از دعواهای بی‌مورد و کینه‌ورزی دوری کنید، باشد که رستگار شوید. البته بیشتر هدف حرفم اینه که ۴سال دوره کارشناسی زمان زیادیه و دنیا هم کوچیکه، با یکی سر دعوا برمیداری و دوباره به پست هم می‌خورید وضعیت خوبی نمیشه.
این پیشنهاد آخرم هم به دانشجویانی هست که حالا یا اعتقاد مذهبی خاصی دارن، یا نقطه‌نظرات سیاسی خاص.
ببینید شما دوستانی از جنس خودتون پیدا خواهید کرد ولی عموم کسانی که باهاشون ممکنه برخورد داشته باشید ممکنه مخالف شما باشن، پس کلا قید بحث مذهبی سیاسی رو بزنید و بچسبید به درس و سعی کنید با همه‌جور آدمی دوست بشید که اگر یک اشتراک داشته‌باشیم هم‌وطن بودنمون هست و اگر یک‌نفر بتونه باهاتون همزادپنداری کنه یک هم‌وطنه.
امیدوارم همتون تو زندگیتون موفق باشید، هر کجا که هستید. کلی از دوستان من رفتن خارج، خیلیا داخل دانشگاه‌های خوب ایران رفتن، منم که بدین‌شکل که می‌بینید، مهم نیست پس چطور فکر می‌کنید یا نظرتون درمورد فلان مسئول و فلان جبهه چیه، تهش اگر میخواهید خوشحال باشید همین خاطره‌هاست که می‌مونه.
سلام
این تجربه ما از خوابگاه دانشگاه بوعلی همدان هست.
این دانشگاه به طور کلی سه‌تا خوابگاه برای آقایون و داره: خوابگاه غدیر، بهادربیگی و حق‌گویان؛ که فقط غدیر داخل دانشگاهه. بین اون دوتای دیگه بهادربیگی با اختلاف بهتره
آقا شانس به ما رو کرد و افتادیم صاف وسط حق‌گویان. خب از این تجربه بگم که مثل بقیه خوابگاه‌های ایرانی نه خبری از به اون‌شکل ماشین لباس‌شویی بود، نه نظم خاص و نه هم‌خوابگاهی‌های درست و حسابی.
اگر بخوام توصیه‌ای بکنم به کسانی که می‌خوان خوابگاه برن مخصوصا شهر دور اینکه لطفا لطفا لطفااااا اگر تازه میخواهید برید دانشگاه جوگیر نشید و با خودتون یک خاور وسایل نیارید که اصلا به کارتون نمیاد ک جابجاکردن این‌ها به شهر خودتون مکافاتیه.
دوم اینکه آماده بشید که حسابی لباس بشورید، چون همونطور که گفتم عموما خبری از ماشین لباس‌شویی نیست.
سوم اینکه دقت کنید با چه‌کسی دم‌خور می‌شید، توی خوابگاه‌ها پسرانه و دخترانه فرقی نمی‌کنه تعداد افراد معتاد و منظورم از معتاد نه فقط سیگار، به شدت بالاست و این یک‌درده برای همه جوونای کشور. مواظب باشید که اگر سالم میرید دانشگاه سالم برگردید و همیشه از خدا بخواهید سالم نگهتون داره که بزرگترین بخشش خدا همین سلامتیه.
چهارم اینکه اگر میخواهید درس بخونید عموما پاشید برید سالن‌مطالعه یا نمازخونه خوابگاه، اکثر اوقات هم‌اتاقی‌هاتون آدم‌های زیاد اهل مراعاتی نیستن و براشون مهم نیست که شما نیاز به سکوت دارید یا نه. اگرچه که از سال دوم راحت‌تر هستید چون می‌تونید به شکل گروهی خوابگاه‌هاتون رو رزرو کنید و دوستانی که پیدا کردید و می‌شناسید با هم یک اتاق بردارید.
پنجم اینکه بدونید عزیزان که چه بخواهید چه نخواهید با همه‌جور آدم سر و کله خواهید داشت، پس از دعواهای بی‌مورد و کینه‌ورزی دوری کنید، باشد که رستگار شوید. البته بیشتر هدف حرفم اینه که ۴سال دوره کارشناسی زمان زیادیه و دنیا هم کوچیکه، با یکی سر دعوا برمیداری و دوباره به پست هم می‌خورید وضعیت خوبی نمیشه.
این پیشنهاد آخرم هم به دانشجویانی هست که حالا یا اعتقاد مذهبی خاصی دارن، یا نقطه‌نظرات سیاسی خاص.
ببینید شما دوستانی از جنس خودتون پیدا خواهید کرد ولی عموم کسانی که باهاشون ممکنه برخورد داشته باشید ممکنه مخالف شما باشن، پس کلا قید بحث مذهبی سیاسی رو بزنید و بچسبید به درس و سعی کنید با همه‌جور آدمی دوست بشید که اگر یک اشتراک داشته‌باشیم هم‌وطن بودنمون هست و اگر یک‌نفر بتونه باهاتون همزادپنداری کنه یک هم‌وطنه.
امیدوارم همتون تو زندگیتون موفق باشید، هر کجا که هستید. کلی از دوستان من رفتن خارج، خیلیا داخل دانشگاه‌های خوب ایران رفتن، منم که بدین‌شکل که می‌بینید، مهم نیست پس چطور فکر می‌کنید یا نظرتون درمورد فلان مسئول و فلان جبهه چیه، تهش اگر میخواهید خوشحال باشید همین خاطره‌هاست که می‌مونه.
راهنمای زندگی خوابگاهی
0
پسند
نظرات
هنوز نظری وجود ندارد
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره این تجربه به اشتراک می‌گذارد!