تجربه ی زندگی در خوابگاه:
من کارشناسیم تموم شده
الان ارشدم و هم خوابگاه دولتی رو بودم، هم خوابگاه خودگردانو، هم دانشگاهای تاپ بودم مثل فردوسی هم دانشگاه سطح پایین تر.
خیلی از خوابگاها یه نقشه مشخص ساختمونی دارن، یعنی اتوبوسی کلی اتاقه که یه راهرو بینشونه، هر طبقه یه آشپزخونه داره و ته هر راهرو توی هر طبقه سرویس بهداشتیاس، هر اتاق بالکن داره و.. .
نکته ای که باید بدونید اینه به خودتون استرس ندیدن، معمولا بچه های ترم جدیدو باهم میندازن یه جا، و معمولا هم همه خوب رفتار میکنن، من توی هر هفتا خوابگاهی که رفتم بچه های خوبی رو دیدم، پس خیییییلی کم پیش میاد آدم مزخرف به پستتون بخوره. خیلی وقتا قراره بهترین دوستای عمرتونو ببینید(هرچند خودتون نمیدونید😍).
چندتا نکته: همه افراد یه اتاق به یک اندازه از اتاق سهم دارن، اگر کسی رعایت حالتونو نمیکرد مودبانه بهش تذکر بدین، در غیر اینصورت اگر مشکل خیلی جدی بود با سرپرستی درمیون بذارین مشکلتونو، معمولا یک یا دو بار تعویض اتاق حق شماست و میتونین ازش استفاده کنید.
همیشه میگن مال تو بپا، همسایه تو دزد نکن، روز اول برای کمدتون قفل بگیرید، یه لاک بگیرید به همه وسایلتون بزنید، انقد وسیله اشتباهی جا به جا میشه که نگو، پس یجوری باشه که اگر چیزی گم کردین نشونه داشته باشه بتونین بگردین دنبالش.
همه اتاقا قفل دارن، و کلید توی سرپرستی فقط به بچه های ساکن همون اتاق تحویل میشه.
به اندازه وسیله ببرین، با خودتون یه کوه لباس و کفش نبرین که تو اتاقم جا نباشه براش،چون نگهداری ازشونم سخت میشه قاعدتا.
سخت گیر و حساس نباشید، خوابگاه یه مکان عمومیه، کلی آدم با فرهنگای مختلف میان و این به زاویه دید شما بستگی داره که اینو یه فرصت بدونید یا تهدید(ما با دوستامون مینشتیم صرف فعل به گویش خودمون انجام میدادیم خیلی بامزه بود بازیش😂)کم کم کنار هم رشد میکنید، فقط کافیه همتون یکم سازگاری از خودتون نشون بدید.
در عین صمیمت سعی کنید وقتی همه اتاق بودن برای اتاق قانون بذارید، اگر چیزی براتون مهمه بهم بگید و بدونید تنها راه ارتباطیتون باهم گفتگوعه چون هیچ کس ذهن خوانی بلد نیست، سعی کنید اصل اولتون نگه داشتن احترام و صمیمیت باشه،بقیه ش حل میشه.
حقیقتا من خودم بهترین دوستای عمرمو، دوستای شش هفت سالمو توی خوابگاه دیدم، هنوزم اگر هر روز حرف نزنیم یه چیزی کم دارم، دعواهم داشتیم ،کلیم شادی داشتیم ولی همیشه احترام همو داشتیم و همیشه ام پشت هم بودیم.کلی تجربه قشنگ منتظرتون.
کلی دستپخت خوشمزه😍 کلی خاطره و تجربه باحال، بخاطر ترس از خودتون دریغش نکنید.
- 🐸
من کارشناسیم تموم شده
الان ارشدم و هم خوابگاه دولتی رو بودم، هم خوابگاه خودگردانو، هم دانشگاهای تاپ بودم مثل فردوسی هم دانشگاه سطح پایین تر.
خیلی از خوابگاها یه نقشه مشخص ساختمونی دارن، یعنی اتوبوسی کلی اتاقه که یه راهرو بینشونه، هر طبقه یه آشپزخونه داره و ته هر راهرو توی هر طبقه سرویس بهداشتیاس، هر اتاق بالکن داره و.. .
نکته ای که باید بدونید اینه به خودتون استرس ندیدن، معمولا بچه های ترم جدیدو باهم میندازن یه جا، و معمولا هم همه خوب رفتار میکنن، من توی هر هفتا خوابگاهی که رفتم بچه های خوبی رو دیدم، پس خیییییلی کم پیش میاد آدم مزخرف به پستتون بخوره. خیلی وقتا قراره بهترین دوستای عمرتونو ببینید(هرچند خودتون نمیدونید😍).
چندتا نکته: همه افراد یه اتاق به یک اندازه از اتاق سهم دارن، اگر کسی رعایت حالتونو نمیکرد مودبانه بهش تذکر بدین، در غیر اینصورت اگر مشکل خیلی جدی بود با سرپرستی درمیون بذارین مشکلتونو، معمولا یک یا دو بار تعویض اتاق حق شماست و میتونین ازش استفاده کنید.
همیشه میگن مال تو بپا، همسایه تو دزد نکن، روز اول برای کمدتون قفل بگیرید، یه لاک بگیرید به همه وسایلتون بزنید، انقد وسیله اشتباهی جا به جا میشه که نگو، پس یجوری باشه که اگر چیزی گم کردین نشونه داشته باشه بتونین بگردین دنبالش.
همه اتاقا قفل دارن، و کلید توی سرپرستی فقط به بچه های ساکن همون اتاق تحویل میشه.
به اندازه وسیله ببرین، با خودتون یه کوه لباس و کفش نبرین که تو اتاقم جا نباشه براش،چون نگهداری ازشونم سخت میشه قاعدتا.
سخت گیر و حساس نباشید، خوابگاه یه مکان عمومیه، کلی آدم با فرهنگای مختلف میان و این به زاویه دید شما بستگی داره که اینو یه فرصت بدونید یا تهدید(ما با دوستامون مینشتیم صرف فعل به گویش خودمون انجام میدادیم خیلی بامزه بود بازیش😂)کم کم کنار هم رشد میکنید، فقط کافیه همتون یکم سازگاری از خودتون نشون بدید.
در عین صمیمت سعی کنید وقتی همه اتاق بودن برای اتاق قانون بذارید، اگر چیزی براتون مهمه بهم بگید و بدونید تنها راه ارتباطیتون باهم گفتگوعه چون هیچ کس ذهن خوانی بلد نیست، سعی کنید اصل اولتون نگه داشتن احترام و صمیمیت باشه،بقیه ش حل میشه.
حقیقتا من خودم بهترین دوستای عمرمو، دوستای شش هفت سالمو توی خوابگاه دیدم، هنوزم اگر هر روز حرف نزنیم یه چیزی کم دارم، دعواهم داشتیم ،کلیم شادی داشتیم ولی همیشه احترام همو داشتیم و همیشه ام پشت هم بودیم.کلی تجربه قشنگ منتظرتون.
کلی دستپخت خوشمزه😍 کلی خاطره و تجربه باحال، بخاطر ترس از خودتون دریغش نکنید.
- 🐸
راهنمای زندگی خوابگاهی
0
پسند
نظرات
هنوز نظری وجود ندارد
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره این تجربه به اشتراک میگذارد!