‌تجربه ی‌ رفته به پانسیون :

دیدم یه نفر درخواست داده بگم منم دارم میگم
خب من کلا چهار ماه رفتم پانسیون و توی اون مدت جدی جدی میشستم پشت میز و میخوندم . البته این رو باید بگم که من اون موقع برای المپیاد ریاضی میخوندم و ریاضی درسی نیستش که خب نیاز به بلند بلند تکرار کردن یا همچین جور کار هایی داشته باشه . از جهت دیگه چون بقیه کنکوری بودن و من المپیادی حتی به بهونه سوال کردن هم نمی‌تونستم با کسی ارتباط بگیرم که خب خوب بود چون همین باعث شد حتی گاها زنگ تفریح ها رو هم چون دوستی نداشتم فقط درس بخونم یا به مغزم استراحت بدم و بخوابم (من ادمیم که اگر با کسی دوست بسه خودش رو موظف می‌دونه که اکثر تایم هاش رو با اون بگذرونه و اگر این کار رو نکنه عذاب وجدان میگیره) در کل که خواستم بگم اگر درس های حل کردنی دارید و کلا رشته اتون ریاضیه به نظرم پانسیون خیلی گزینه مناسبی می‌تونه براتون باشه چون غالباً نیاز به تکرار جملات یا کلمات ندارید و همه اش تو مغزتونه ولی اگر رشتتون تجربی و انسانی هستش و حتما نیاز دارید برای یادگیری مطالب اون ها رو با خودتون تکرار کنید احتمالا پانسیون جای مناسبی برای شما نخواد بود . ( البته پانسیون هایی هم هستن که یه اتاق مجزا به هر نفر میدن که خب اونجا طرف قابلیت تولید یک مقدار صدا رو داره )
پانسیون به زندگیت یه نظم خوبی میبخشه و دستته که در طول روز چه قدر مطالعه داشتی . ولی خب مثلا من گاها دلم میخواست توی زنگ استراحت ها ورزش کنم . و خب میترسیدم نکنه یکی بیاد تو اتاق ببینه و کلا راحت نبودم . تنها بدیش برای من فقط همین بود .
امیدوارم که مفید بوده باشه.
- 🙂