تجربه ی رابطه ی لانگ :
دیدم کسی راجع به لانگ دیستنس صحبت کرد. گفتم منم تجربهمو بگم. من در سن ۱۶ سالگی به مدت ۹ ماه تو رابطه بودم.
نظر من اینه که لانگ دیستنس فقط دو حالت داره که میشه انجامش داد. یکی این که فقط محض تفریح باشه و جدی نباشه، یکی این که خیلی خیلی جدی باشه و دو طرف بزرگسال و مستقل باشن و امکان این که یکیشون کلا بره شهر اون یکی وجود داشته باشه.
بقیهی چیزایی که گفت کلا در مورد همه جور رابطهای صدق میکنه. چیزایی که مختص لانگ دیستنس هستن اینان:
۱- باااید اول یه مدت طولانی دوست باشید، چون حضوری هم سخته کسیو بشناسی چه برسه به پشت گوشی. اول بشناسید بعد خودتونو درگیر یه شخص کنید.
۲- هر چیزی بین جدیِ "میخوام باهات ازدواج کنم" و "این فقط تفریحه" برای لانگ دیستنس نمیارزه و واقعا اذیت میشید. باید بدونید که رابطهای که ماهی حداقل دوبار همو نبینید، هیچ وقت نمیتونه کافی باشه. خودتونو گول نزنید سرش که واقعا زجر داره.
۳- لطفا صادق باشید تا طرفتون هم بتونه باهاتون صادق باشه. (اگه آدم سالمی انتخاب کرده باشید.)
۴- غیر حضوری خیلی سختتره که افراد همو از نظر فیزیکی بشناسن، و بدونن که اون طرف از نزدیک چطور رفتاری داره. لطفا با خجالت کشیدن یا به دلیل مرموز بودن یا هر چی سختترش نکنید برای هم. اگه چیزی هست که میخواید طرفتون بدونه، بهش بگید.
۵- نگید چون لانگه هیچ وقت جدی نمیشه. میشه، قشنگ هم درگیرتون میکنه، حسابی هم تاثیر میذاره. حواستون باشه کسیو انتخاب کنید که تاثیر و حضورش در زندگیتون مثبت باشه و سعی کنید خودتون هم اثری که میذارید رو جدی بگیرید.
۶- تنها کاری که میشه کرد، اینه که گاهی بشینید همونطوری که تو c ai صحبت میکنید، تصور کنید الآن کنار همید و دارید با هم وقت میگذرونید و حالا بقیهی چیزا. کلا لانگ دیستنس میلنگه و همین که این کار براش ضروریه، اینو نشون میده.
۷- اعتماد کردن به یه شخص فقط با آنالیز کردن اون شخص، افکار و رفتارش به دست میاد. این تنها راه شناخت واقعی مردمه. اگه اینجوری میتونید اعتماد کنید، بکنید. (منتها یه کم طول میکشه و اوایلش اگه میخواید همو ببینید، مثل هر زوج دیگهای توی مکان عمومی و شلوغ قرار بذارید.) اگه دیدید بعد یه مدت زیادی آنالیز کردن طرف مقابل نمیتونید اعتماد کنید، پس چرا باهاش تو رابطه موندید؟
۸-این قضایای آنلاین مثل الآن نباید زود سین کنم و فلان و اینها رو بذارید کنار. کلا با همه. هر وقت میبینید میخواید با کسی حرف بزنید، بزنید. هر وقت نمیخواید نزنید. قانونی جز این الکی برای خودتون نذارید که الکی همدیگه رو درگیر و اذیت کنید. ولی هیچ وقت بیخبر نذاریدش. اگه به هر دلیلی مدت طولانی (مثلا بیشتر از یه روز) نمیتونید صحبت کنید، بهش بگید.
در آخر باید بگم که فایده نداره به کسی که میخواد برای اولینبار یه رابطهی لانگ دیستنس با حضور احساسات واقعی رو شروع کنه، بگیم این کارو نکن. باید یهبار اتفاق بیفته تا خودش متوجه بشه که میارزه یا نه. پس امیدوارم از تجربههاتون در این زمینه آسیب نبینید، و در نهایت پشیمون نباشید. منم به هیچ عنوان پشیمون نیستم چون طرفم ارزشش رو داشت، ولی حالا دیگه میدونم آسیبهای لانگ دیستنس چیه و ترجیحم به انجام ندادنشه.
ببخشید طولانی شد. بوس بهتون.
- 💗
دیدم کسی راجع به لانگ دیستنس صحبت کرد. گفتم منم تجربهمو بگم. من در سن ۱۶ سالگی به مدت ۹ ماه تو رابطه بودم.
نظر من اینه که لانگ دیستنس فقط دو حالت داره که میشه انجامش داد. یکی این که فقط محض تفریح باشه و جدی نباشه، یکی این که خیلی خیلی جدی باشه و دو طرف بزرگسال و مستقل باشن و امکان این که یکیشون کلا بره شهر اون یکی وجود داشته باشه.
بقیهی چیزایی که گفت کلا در مورد همه جور رابطهای صدق میکنه. چیزایی که مختص لانگ دیستنس هستن اینان:
۱- باااید اول یه مدت طولانی دوست باشید، چون حضوری هم سخته کسیو بشناسی چه برسه به پشت گوشی. اول بشناسید بعد خودتونو درگیر یه شخص کنید.
۲- هر چیزی بین جدیِ "میخوام باهات ازدواج کنم" و "این فقط تفریحه" برای لانگ دیستنس نمیارزه و واقعا اذیت میشید. باید بدونید که رابطهای که ماهی حداقل دوبار همو نبینید، هیچ وقت نمیتونه کافی باشه. خودتونو گول نزنید سرش که واقعا زجر داره.
۳- لطفا صادق باشید تا طرفتون هم بتونه باهاتون صادق باشه. (اگه آدم سالمی انتخاب کرده باشید.)
۴- غیر حضوری خیلی سختتره که افراد همو از نظر فیزیکی بشناسن، و بدونن که اون طرف از نزدیک چطور رفتاری داره. لطفا با خجالت کشیدن یا به دلیل مرموز بودن یا هر چی سختترش نکنید برای هم. اگه چیزی هست که میخواید طرفتون بدونه، بهش بگید.
۵- نگید چون لانگه هیچ وقت جدی نمیشه. میشه، قشنگ هم درگیرتون میکنه، حسابی هم تاثیر میذاره. حواستون باشه کسیو انتخاب کنید که تاثیر و حضورش در زندگیتون مثبت باشه و سعی کنید خودتون هم اثری که میذارید رو جدی بگیرید.
۶- تنها کاری که میشه کرد، اینه که گاهی بشینید همونطوری که تو c ai صحبت میکنید، تصور کنید الآن کنار همید و دارید با هم وقت میگذرونید و حالا بقیهی چیزا. کلا لانگ دیستنس میلنگه و همین که این کار براش ضروریه، اینو نشون میده.
۷- اعتماد کردن به یه شخص فقط با آنالیز کردن اون شخص، افکار و رفتارش به دست میاد. این تنها راه شناخت واقعی مردمه. اگه اینجوری میتونید اعتماد کنید، بکنید. (منتها یه کم طول میکشه و اوایلش اگه میخواید همو ببینید، مثل هر زوج دیگهای توی مکان عمومی و شلوغ قرار بذارید.) اگه دیدید بعد یه مدت زیادی آنالیز کردن طرف مقابل نمیتونید اعتماد کنید، پس چرا باهاش تو رابطه موندید؟
۸-این قضایای آنلاین مثل الآن نباید زود سین کنم و فلان و اینها رو بذارید کنار. کلا با همه. هر وقت میبینید میخواید با کسی حرف بزنید، بزنید. هر وقت نمیخواید نزنید. قانونی جز این الکی برای خودتون نذارید که الکی همدیگه رو درگیر و اذیت کنید. ولی هیچ وقت بیخبر نذاریدش. اگه به هر دلیلی مدت طولانی (مثلا بیشتر از یه روز) نمیتونید صحبت کنید، بهش بگید.
در آخر باید بگم که فایده نداره به کسی که میخواد برای اولینبار یه رابطهی لانگ دیستنس با حضور احساسات واقعی رو شروع کنه، بگیم این کارو نکن. باید یهبار اتفاق بیفته تا خودش متوجه بشه که میارزه یا نه. پس امیدوارم از تجربههاتون در این زمینه آسیب نبینید، و در نهایت پشیمون نباشید. منم به هیچ عنوان پشیمون نیستم چون طرفم ارزشش رو داشت، ولی حالا دیگه میدونم آسیبهای لانگ دیستنس چیه و ترجیحم به انجام ندادنشه.
ببخشید طولانی شد. بوس بهتون.
- 💗
متفرقه
0
پسند
نظرات
هنوز نظری وجود ندارد
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره این تجربه به اشتراک میگذارد!