تجربه ی شغل نعش کشی (راننده آمبولانس خصوصی) :
خب جریان از این قراره که اکثر این پیمانکاران آرامستان خیلی لاشی هستن باهات یه قرارداد میبندن و همه چیز رو داخل قرارداد بهت نمیگن و یهو یه چیزی رو امضا میکنی که بعدش میبینی به ضررته. مثلا این که مرخصی نداری، روز تعطیل نداری، اگه به هر دلیلی مریض شدی و یکی دو روز خواستی استراحت کنی، سریع از کار اخراج میشی و باید مثل یه ربات براشون کار کنی و حق نداری زیاد پیش خونواده ات باشی (در حد یه سر زدن و دوباره رفتن) بعد از بستن قرارداد بابت آمبولانسی که دستت میدن، ازت ۵۰۰ میلیون تومن سفته میگیرن.
نحوه حقوق دادن هم بر اساس کیلومتری هست که میری، که باهات کیلومتری ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ حساب میکنن...و بعضا تا دو یا سه ماه بهت همین حقوق رو همنمیدن و علی الحساب یه مبلغ ناچیزی به حسابت میریزن بقیه اشو کی بدندخدا میدونه
نحوه ی کار این جوریه که مثلا از مبداتون آرامستان کرج یا تهران هست، یه متوفی رو باید ببری بندرعباس(مسافت ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر)اگه یکی از اعضای خانواده متوفی کنارت باشه یا پشتت بخان بیان، حق دستشویی رفتن و استراحت هم نداری و باید تخته گاز بری. اگه خانواده متوفی شعور داشته باشن، یه مبلغی بابت ناهار راننده به حسابش میریزن که اینم دل بخواهیه. بعضی ها یک قرون هم به راننده نمیدن. حالا وقتی متوفی رو تحویل دادی، ۸۰۰ کیلومتر باید برگردی آرامستان مبدا و طی این مسافتی که بر میگردی، باید تو همون ماشین... باید بخوری، بخوابی. بعضا میبینی که یه راننده بابت تحویل یه نعش ۲ یا ۳ روز تو راهه که اگرمخسته شد، تو همون ماشین باید بخوابه. تازه اینو هم در نظر بگیرین...که اگه ماشین وسط یه جاده یا جاده های متروک خراب شد،باید انقدر تو جاده تو فصل گرما یا سرما بمونی تا یکی از راه برسه و کمکت کنه که اگه چنین شخصی نباشه، تا ۲ یا ۳ روز تو جاده باید بمونی تا بالاخره یکی از راه برسه. خب، این از مسافت راه دور! مسافت های نزدیک رو تا ۴۰۰ کیلومتر در نظر میگیرن که بستگی به ساعت هم داره مثلا یهو صبح یا ۳ بعدازظهر باید یه متوفی تحویل بدی به یه شهر دیگه تا شعاع۴۰۰ کیلومتر، و بستگی به وضعیت جاده یا بدی وضعیت آب و هوا یا باید آهسته بری یا یهو میبینی که باید بندازی از یه جاده و شهر دیگه بری(دور قمری بزنی) و میبینی فقط یک روز تموم تو راهی و اگه متوفی همراه داشته باشی که اصلا حق توقف نداری!!! حقوقشم در ماه با کیلومتری 1000 تا 1500 کیلومتر نهایت ۱۰ تا ۱۱ تومنه که اونم مرتب بهت نمیدن و علی الحسابه و فقط هم پول رفت (رساندن متوفی به مقصد) برو باهات حساب میکنن نه برگشت رو. احتمال این که تو جاده باید بخوابی و ماشین خراب بشه و تو جاده بمونی رو باید بدی!! بعد فکرشو بکنین مثلا از آرامستان کرج راه افتادین اومدین سمت بندرعباس که متوفی رو تحویل بدین، وقتی تحویل دادین و برگشتین (حول و حوش ۱۶۰۰ کیلومتر رانندگی- رفت و برگشت) حق ندارین به خونه و زندگیتون سر بزنین مستقیم باید برین سازمان آرامستان ها و بدون این که بهت حق استراحت یا سر زدن به خونواده اتو بهت بدن، یهو بهت ماموریت میخوره برای تحویل متوفی مثلا سنندج یا گرگان!!! هیچی دیگه تازه از راه رسیدی، بدون کوچکترین استراحتی باید بلافاصله و دوباره راه بیوفتی و بری سمت سنندج یا گرگان بدون این که تو راه هم توقف کنی. حالا فکرشو بکنین مثلا از سنندج یا گرگان برگشتی آرامستان مبدا، بدون این که بهت اجازه بدن دوباره به خونواده ات سر بزنی، دوباره بهت ماموریت میخوره باید مجدد بری بندرعباس!!! و این گونه میشه که تموم وقتت فقط تو جاده هست و حق استراحت در منزل رو نداری (خیلی کم) اگرم اعتراض کنی یا به دلیل خستگی بیش از حد رانندگی و جاده و یا به علت پزشکی مريض بشی و یه روز نتونی سر کار بری، از کار اخراجت میکنن!!! خلاصه میبینی تمام هفته ارو کل ایران رو رفتی، بابت کیلومتری ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ تومن!!! برای همینه که اکثریت راننده هاشون یا معتاد به شيشه شدن که تخته گاز برن یا سکته کردن. روی همین اصل اکثر راننده ها یا زندگی خانوادگی و زناشوییشون متلاشی شده، به دلیل عدم حضور در منزل و یا اعتیاد به شیشه و مواد مخدر، یا پشت فرمون سکته کردن و اگرم پشت فرمون حالت بد شد و سکته کردی، حق نداری ماشین رو وسط جاده ول کنی و زنگ بزنی اورژانس ببرنت بیمارستان. باید با اون حالت رانندگی کنی. ولی خود پیمانکار اگه مريض شد و حال نداشت یا مریض شد، حق بیمارستان رفتن و استراحت رو داره برای همین اکثر راننده ها زود ول میکنن و میرن و کمبود راننده خیلی دارن، بخاطر همین یه راننده باید جای چهار یا پنج راننده کار کنه، اونم با کیلومتری ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ تومن یا ماهی ۱۰، ۱۱ میلیون!!! یعنی جای ۴ یا ۵ راننده ازت کار میکشن ولی حقوق یه راننده ارو بهت میدن!!! و هیچ نظارتی روی این شرکتای پیمانکاری آرامستان وجود نداره که جلوی این همه ظلم رو بگیرن.
- 🥺
خب جریان از این قراره که اکثر این پیمانکاران آرامستان خیلی لاشی هستن باهات یه قرارداد میبندن و همه چیز رو داخل قرارداد بهت نمیگن و یهو یه چیزی رو امضا میکنی که بعدش میبینی به ضررته. مثلا این که مرخصی نداری، روز تعطیل نداری، اگه به هر دلیلی مریض شدی و یکی دو روز خواستی استراحت کنی، سریع از کار اخراج میشی و باید مثل یه ربات براشون کار کنی و حق نداری زیاد پیش خونواده ات باشی (در حد یه سر زدن و دوباره رفتن) بعد از بستن قرارداد بابت آمبولانسی که دستت میدن، ازت ۵۰۰ میلیون تومن سفته میگیرن.
نحوه حقوق دادن هم بر اساس کیلومتری هست که میری، که باهات کیلومتری ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ حساب میکنن...و بعضا تا دو یا سه ماه بهت همین حقوق رو همنمیدن و علی الحساب یه مبلغ ناچیزی به حسابت میریزن بقیه اشو کی بدندخدا میدونه
نحوه ی کار این جوریه که مثلا از مبداتون آرامستان کرج یا تهران هست، یه متوفی رو باید ببری بندرعباس(مسافت ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر)اگه یکی از اعضای خانواده متوفی کنارت باشه یا پشتت بخان بیان، حق دستشویی رفتن و استراحت هم نداری و باید تخته گاز بری. اگه خانواده متوفی شعور داشته باشن، یه مبلغی بابت ناهار راننده به حسابش میریزن که اینم دل بخواهیه. بعضی ها یک قرون هم به راننده نمیدن. حالا وقتی متوفی رو تحویل دادی، ۸۰۰ کیلومتر باید برگردی آرامستان مبدا و طی این مسافتی که بر میگردی، باید تو همون ماشین... باید بخوری، بخوابی. بعضا میبینی که یه راننده بابت تحویل یه نعش ۲ یا ۳ روز تو راهه که اگرمخسته شد، تو همون ماشین باید بخوابه. تازه اینو هم در نظر بگیرین...که اگه ماشین وسط یه جاده یا جاده های متروک خراب شد،باید انقدر تو جاده تو فصل گرما یا سرما بمونی تا یکی از راه برسه و کمکت کنه که اگه چنین شخصی نباشه، تا ۲ یا ۳ روز تو جاده باید بمونی تا بالاخره یکی از راه برسه. خب، این از مسافت راه دور! مسافت های نزدیک رو تا ۴۰۰ کیلومتر در نظر میگیرن که بستگی به ساعت هم داره مثلا یهو صبح یا ۳ بعدازظهر باید یه متوفی تحویل بدی به یه شهر دیگه تا شعاع۴۰۰ کیلومتر، و بستگی به وضعیت جاده یا بدی وضعیت آب و هوا یا باید آهسته بری یا یهو میبینی که باید بندازی از یه جاده و شهر دیگه بری(دور قمری بزنی) و میبینی فقط یک روز تموم تو راهی و اگه متوفی همراه داشته باشی که اصلا حق توقف نداری!!! حقوقشم در ماه با کیلومتری 1000 تا 1500 کیلومتر نهایت ۱۰ تا ۱۱ تومنه که اونم مرتب بهت نمیدن و علی الحسابه و فقط هم پول رفت (رساندن متوفی به مقصد) برو باهات حساب میکنن نه برگشت رو. احتمال این که تو جاده باید بخوابی و ماشین خراب بشه و تو جاده بمونی رو باید بدی!! بعد فکرشو بکنین مثلا از آرامستان کرج راه افتادین اومدین سمت بندرعباس که متوفی رو تحویل بدین، وقتی تحویل دادین و برگشتین (حول و حوش ۱۶۰۰ کیلومتر رانندگی- رفت و برگشت) حق ندارین به خونه و زندگیتون سر بزنین مستقیم باید برین سازمان آرامستان ها و بدون این که بهت حق استراحت یا سر زدن به خونواده اتو بهت بدن، یهو بهت ماموریت میخوره برای تحویل متوفی مثلا سنندج یا گرگان!!! هیچی دیگه تازه از راه رسیدی، بدون کوچکترین استراحتی باید بلافاصله و دوباره راه بیوفتی و بری سمت سنندج یا گرگان بدون این که تو راه هم توقف کنی. حالا فکرشو بکنین مثلا از سنندج یا گرگان برگشتی آرامستان مبدا، بدون این که بهت اجازه بدن دوباره به خونواده ات سر بزنی، دوباره بهت ماموریت میخوره باید مجدد بری بندرعباس!!! و این گونه میشه که تموم وقتت فقط تو جاده هست و حق استراحت در منزل رو نداری (خیلی کم) اگرم اعتراض کنی یا به دلیل خستگی بیش از حد رانندگی و جاده و یا به علت پزشکی مريض بشی و یه روز نتونی سر کار بری، از کار اخراجت میکنن!!! خلاصه میبینی تمام هفته ارو کل ایران رو رفتی، بابت کیلومتری ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ تومن!!! برای همینه که اکثریت راننده هاشون یا معتاد به شيشه شدن که تخته گاز برن یا سکته کردن. روی همین اصل اکثر راننده ها یا زندگی خانوادگی و زناشوییشون متلاشی شده، به دلیل عدم حضور در منزل و یا اعتیاد به شیشه و مواد مخدر، یا پشت فرمون سکته کردن و اگرم پشت فرمون حالت بد شد و سکته کردی، حق نداری ماشین رو وسط جاده ول کنی و زنگ بزنی اورژانس ببرنت بیمارستان. باید با اون حالت رانندگی کنی. ولی خود پیمانکار اگه مريض شد و حال نداشت یا مریض شد، حق بیمارستان رفتن و استراحت رو داره برای همین اکثر راننده ها زود ول میکنن و میرن و کمبود راننده خیلی دارن، بخاطر همین یه راننده باید جای چهار یا پنج راننده کار کنه، اونم با کیلومتری ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ تومن یا ماهی ۱۰، ۱۱ میلیون!!! یعنی جای ۴ یا ۵ راننده ازت کار میکشن ولی حقوق یه راننده ارو بهت میدن!!! و هیچ نظارتی روی این شرکتای پیمانکاری آرامستان وجود نداره که جلوی این همه ظلم رو بگیرن.
- 🥺
تجربههای شغلی و درخواستها
0
پسند
نظرات
هنوز نظری وجود ندارد
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره این تجربه به اشتراک میگذارد!