تجربه ناباروری :

سلام من همون خانم ۲۸ساله ام که نابارور بودم که تا الان ۲۵۰تا امپول و بالغ بر ده نوع قرص بارداری تقویتی و... مصرف کردم .
کامنتاتونو تک تک خوندم ممنون از محبتهاتون و نظر همه قابل احترامه ولی جواب اصلی رو اینجا میدم ؛
- همه گفتن رحم اجاره ای و یا از پرورشگاه بیار اولا رحمم مشکل نداره جنین هم در ازمایشگاه دارم هنوز سیکل لانگم تموم نشده و ای وی اف نکردم بیشتر داروها از بابت تخمک کشی مصرف کردم.
- پرورشگاه هم هم تمکن مالیشو دارم اما همسرم میگه اگه حروم زاده بودن چی !؟ یعنی تفکرش اینه که بچه پرورشگاه حاصل عمل شنیع زناعه و من خودم با مرکز تهران تماس گرفتم بله خیلی ها نامشروعن متاسفانه!!!! و من اگه بخوام بچه بیارم از پرورشگاه عملا حمایت پدر رو نداره و ظلم میشه در حقش! بعدم اصلا شوهرم حاضر به اینکار نیست و تو مرکز حضور شوهرم لازمه...
- بعد خودم میدونم سلامتم بخطر افتاده ولی آیا همه ادمها با سرطان میمیرند؟ وقتی هیچی قطعی نیست تو این دنیا پس اینم قطعی نیست !
- ثانیا سر کار میرم و شغل دارم حالا کارم برا خودم هست و هرتایمی که بخوام نمیرم!
- خیلی هم پولدار نیستیم فقط متوسط به بالا یعنی خوراک داریم پوشاکم میتونیم بخریم مسافرتم میتونیم بریم و مستاحریم.
- ضمنا شوهرم چند بار حین اینکه بحثمون شده بهم گفته تو نازایی و زن نازا ناقص و مریضه در صورتیکه من هم تناسب اندام دارم هم زیبام و هم همه زنانگیم و مسائلش حفظ هست و pCO هستم که دلیل ناباروری نیست و در واقع علت ناباروری ام ناشناخته است . از همسرم هم ازمایش گرفتن و مشکلی نداشته.
- و در اخر خیلیا میگن خب از همسرت جدا شو مردی که چنین بگه و چنان همون بهتر براش بچه نیاری نه همسرم حدود ۱۰سال از من بزرگتره و قبلا خوب بود الان حس خوبی به خودش نداره ازینکه بچه نداره ناراحته و از روی ناراحتی این حرفو میزنه و من هم مدتیه تحت تاثیر داروها و در معرض افسردگی بودم . و نداشتن بچه زندگیمونو تحت الشعاع قرار داده!
و ایمان هردومون متزلزل و ضعیف میشه و نگران میشیم از اینده و تنهاییو نا امیدی ...
- بله شوهرم قدرمو نمیدونه بچه قدرمو نمیدونه حتی گاهی برام نبودن تو این دنیای زورکی لذت بخش تره... اما بچه تنها نهال امیدم برا زنده بودنه...🪴
چند روزه دیگه بار اول برا میکرو انجکشن میرم و دلم میخواد از صمیم قلب برام دعا کنید:)
- 💖