بچه ای،تا جایی ک میتونی برو انواع کلاس های مختلف و دوره های مختلف ببین تا بفهمی علاقه و استعدادت تو چیه

آره مهارت کسب کردن خیلی خوب و مفید و مهمه هر روز کافیه یه فیلم آموزشی از یه مهارت ببینی تو یه سال میتونی ۳،۴ تا مهارت یاد بگیری یا هر روز یه صفحه کتابای معروف و خوب بخون

تجربه های درخواستی:
سلام کسی تجربه تحصیل در رشته کودکیاری رو داره؟ کلن توضیحی بدین درمورد رشته و آینده شغلیش و هرچی ک میدونین

من خودم بچه ای بودم که دوستام فقط مختص مدرسه بود تابستونا و بعد تایم مدرسه همش تو خونه بودم با فامیلم قهر بودن کلا با هیچکس ارتباط نداشتیم الان بعد از تحمل سختی های زیاد دانشگاه شهر دیگه درس میخونم اونجا آزادی تمام دارم ولی وقتی برمیگردم باز همون اسارت شروع میشه.
در کل دانشگاه شهر دیگه درس خوندن رو بهت توصیه میکنم اونجا میتونی با آزمون و خطا خیلی چیزا یاد بگیری با فرهنگای مختلف آشنا بشی سازش رو یاد بگیری عیب هاتو ببینی و خودتو بسازی از این حالت درونگرایی سعی کن خارج شو نه با حرف زدن زیاد بلکه وقتی ارتباط میگیری شجاع و نترس و با اعتماد به نفس برخورد کن و چون فعلا تو این جامعه کسی میتونه مستقل شه که یکم پرو باشه و نترس. تو فعالیت های اجتماعی دانشگاه شرکت کن خودتو دست کم نگیر همه یه استعدادی دارن کم کم میتونی پیداش کنی.
درمورد خانواده هم ۲ تا چیز رو از همون اول رعایت کن من نکردم اشتباه کردم:
۱. بیرون از خونه کارای خودتو خودت انجام بده و منتظر به والدینت نگا نکن که ببینی چه کمکی میکنن
۲. پیش خانواده بزرگ رفتار کن

کلاسهای مختلف حضوری ترجیحا برو ، خیاطی ، زبان ، ورزشی ، اشپزی ، هنری و....
ببین به چی علاقه داری اول از همون کم کم ولی مستمر شروع کن
با توجه به اینکه خونگی و لوس هستی میتونی به راحتی قانع کنی خانواده رو که ثبت نامت کنن
و چون هنوز نتونستی به یه مهارت خاصی برسی و اجتماعی نبودی ، بهتره به درامد فکر نکنی ، چون تا مهارت نداشته باشی و اجتماعی نباشی نمیتونی حقتو بگیری و ازت بیگاری میکشن
فضای مجازی ، مجازیه ، ارتباط مجازیت قوی میشه اما دنیای واقعی نه چندان و حتی باعث اعتیاد به فضای مجازی و عقب موندن از مهارت ، درس و دنیای واقعی بشه

بری دانشگاه هم لزوما به معنای اجتماعی شدن و گشتن با ادمای لول بالا نیست ، و خیلی جاها هم حتی لازمه از خیلی از ادمای دانشگاه دوری کنی

دوست پیدا کردن خیلیعجیبه

میدونی اینکه یه دوست پیدا کنی آره احتمالیه ..ولی تاثیرش حقیقتا زیاده ..تو مدارس نمونه دولیت رقابت انصافا زیاده ..همه بچه هام درسخونن و سرشون تو درسشونه به خاطر همین بیشتر بچه ها بچه های خوبین و اگه یکم مث شما خجالتی نباشه میتونه دوستای خوبی پیدا کنه😁

آقا در راستای این تجربه ی لوس بودن یه چیزی باید بگم
تو خانواده ما اصل مهم تربیت اینه که احساساتی نباشی دلت برای هر اتفاقی نلرزه اول از همه اولویتت خودت باشی و تا کسی ازت چیزی نخواسته داوطلبانه بهش کمک نکن حتی اگه خیلی نزدیکت باشه اگرم که به هر دلیلی نمیخوای به کسی کمک کنی خیلی راحت بدون هیچ عذاب وجدانی بود نه و این موضوع حتی نسبت به خانوادمون هم هست
ما همه خانوادممون این اخلاقو داریم خیلی هم راضی هستیم از این مدل تربیت فقط نمیدونم ما زیاده روی کردیم یا چی مامانم که یه کم از ما احساسی تره ناراحته که ما چرا نتیجمون اینجوری شده یجوریه که حتی خودشم میگه انقدر جدی و بی احساس نباشید حالا موندیم چیکار کنیم😐😐😐

ترجیحا خوابگاه برو و شهر دور دانشگاه

برو کتاب بخوون خودتم تعجب میکنی که چجوری یه شخصیت قدرتمند پیدا کردی