همه چیز تو خوابگاه بستگی به شخصیت خودت داره

کسی که وسواسیه
کسی که زود رنجه
کسی که رو سر صدا حساسه
کسی که دلتنگ خانواده میشه

کسی که حریم شخصی براش خیلی مهمه رو کوچکترین وسیله اش حساسه

مطمئنن اذیت میشه دیگه

اها

زندگی در خونه مادرم و آقام
واسه من یک نوع خوابگاهه
عالیه😂

خوابگاه برای من قشنگترین قسمت زندگیم بود،من ترم اول همه ی هم اتاقیام سال آخر بودن و چون همشون بزرگ‌تر بودن خیلی هوای منو داشتن،منو با همه چی آشنا کردن و کل شهر رو به من نشون دادن،ترم های بعدی هم چن نفر هم اتاقی پایه و باحال داشتم ک همه کاری میکردیم باهم(البته ما کاملا زیست سالمی داشتیم😂)این وسط چن تا هم اتاقی بی ذوق و همیشه خسته و بدقلق نصیبمون شد ک اگه اونا رو فاکتور بگیریم واقعا بهترین روزای زندگیمون بود و هنوزم ک هنوز بعد ده سال باهم رفت و آمد داریم

سعی کن با افرادی که بیشتر شبیه خودتن هم اتاق بشی

وقتی دوست شد باید بد بگه؟😐😐😐

کلا به کسی راز های دلتو نگو

اره

خیلی حال میده

حریم خصوصی خودتو با بقیه حفظ کن
غذا پختن باید بلد باشی ، آخر هفته ها سلف غذا نداره
شستن لباسات به عهده‌ی خودته