تجربه کم کردن فضای مجازی :
من سالها از بچگی/نوجوونی شبکه های اجتماعی و سایتای مختلف قدیمی و جدید رو داشتم: فیسبوک، توییتر، اینستا، وایبر،...
یه زمانی دیدم واقعا دارم اذیت میشم. تمرکز کافی برای درس خوندن یا کار کردن ندارم، مضطرب بودم و همش حس میکردم باید اینستا رو چک کنم یا خبرا رد دنبال کنم.
و نگاه کردم دیدم اگر بخوام سود و زیان رو بسنجم تقریبا استفاده از اینا هیچ فایده ای برای من نداره ولی خیلی وقتم رو میگیره
برای همین از بستن اکانت اینستام شروع کردم. بعدش یه وقت خالی خیلی زیادی توی روزم ایجاد شد که با خوندن کتاب های داستانی، سریالای باحال و بیشتر کردن ساعت کارم پرش کردم.
بعدا بقیه اکانتا مثل توییترم رو هم بستم و فقط مسنجر مث واتس اپ داشتم. میدونم که برای خیلیا تجربه زندگی بدون سوشال مدیا غیر ممکنه، ولی برای من انتخال مناسبی بود چون من با دوستانم خارج از اینستا ارتباط داشتم، ذهنم تحمل استرس دائما چک کردن خبرا و پستای جدید رو نداشت و به نظرم بمبارون دایمی ذهنم با بی نهایت اطلاعات بی فایده به سلامت روانم آسیب میزد.
حدود ۴ ساله اینستا ندارم، و زمان استفاده ام از گوشی حدود روزانه ۴ ساعته که شامل چت و فیلم و کتاب هم میشه و اصلا حس نکردم که چیزی کمه یا باید برگردم به این برنامه ها. اگر خیلی معتاد فضای مجازی هستین به خودتون اجازه بدین دنیای واقعی رو تجربه کنید: کار کردن و درس خوندن با آرامش ذهنی بدون نیاز به چک کردن مداوم گوشی، ارتباط و بیرون رفتن با دوستاتون بدون این که بخواین هی عکس بگیرین و استوری کنین. توی لحظه عمیقا زندگی کنینم و هی به فکر صفحه گوشی نباشیم
دیدگاه کلی من اینه که ذهن انسان برای پردازش اطلاعات زیاد و ناسالم این برنامه ها ظرفیت نداره و منجر به فرسودگی روانی و اختلال تمرکز و اضطراب میشه.
البته شما با شرایط خودتون بسنجین و بعد تصمیم بگیرین. شاید اولش استرس داشته باشین و حتی تا چند ماه حالتون بدتر باشه که مثل ترک اعتیاده ولی اگر صبر کنین و متی طولانی بگذره باور نمیکنین چقدر زندگیتون فرق میکنه.
- ❤️
من سالها از بچگی/نوجوونی شبکه های اجتماعی و سایتای مختلف قدیمی و جدید رو داشتم: فیسبوک، توییتر، اینستا، وایبر،...
یه زمانی دیدم واقعا دارم اذیت میشم. تمرکز کافی برای درس خوندن یا کار کردن ندارم، مضطرب بودم و همش حس میکردم باید اینستا رو چک کنم یا خبرا رد دنبال کنم.
و نگاه کردم دیدم اگر بخوام سود و زیان رو بسنجم تقریبا استفاده از اینا هیچ فایده ای برای من نداره ولی خیلی وقتم رو میگیره
برای همین از بستن اکانت اینستام شروع کردم. بعدش یه وقت خالی خیلی زیادی توی روزم ایجاد شد که با خوندن کتاب های داستانی، سریالای باحال و بیشتر کردن ساعت کارم پرش کردم.
بعدا بقیه اکانتا مثل توییترم رو هم بستم و فقط مسنجر مث واتس اپ داشتم. میدونم که برای خیلیا تجربه زندگی بدون سوشال مدیا غیر ممکنه، ولی برای من انتخال مناسبی بود چون من با دوستانم خارج از اینستا ارتباط داشتم، ذهنم تحمل استرس دائما چک کردن خبرا و پستای جدید رو نداشت و به نظرم بمبارون دایمی ذهنم با بی نهایت اطلاعات بی فایده به سلامت روانم آسیب میزد.
حدود ۴ ساله اینستا ندارم، و زمان استفاده ام از گوشی حدود روزانه ۴ ساعته که شامل چت و فیلم و کتاب هم میشه و اصلا حس نکردم که چیزی کمه یا باید برگردم به این برنامه ها. اگر خیلی معتاد فضای مجازی هستین به خودتون اجازه بدین دنیای واقعی رو تجربه کنید: کار کردن و درس خوندن با آرامش ذهنی بدون نیاز به چک کردن مداوم گوشی، ارتباط و بیرون رفتن با دوستاتون بدون این که بخواین هی عکس بگیرین و استوری کنین. توی لحظه عمیقا زندگی کنینم و هی به فکر صفحه گوشی نباشیم
دیدگاه کلی من اینه که ذهن انسان برای پردازش اطلاعات زیاد و ناسالم این برنامه ها ظرفیت نداره و منجر به فرسودگی روانی و اختلال تمرکز و اضطراب میشه.
البته شما با شرایط خودتون بسنجین و بعد تصمیم بگیرین. شاید اولش استرس داشته باشین و حتی تا چند ماه حالتون بدتر باشه که مثل ترک اعتیاده ولی اگر صبر کنین و متی طولانی بگذره باور نمیکنین چقدر زندگیتون فرق میکنه.
- ❤️
تجربههای درمان اختلالات روانی
0
پسند
نظرات
113 نظرفكر تو گنجايش هر چيز را ندارد، پس آن را براى آنچه «مهم» است، فارغ گردان. اينكه چه بايد خواند، چه بايد آموخت، چه بايد كرد؟ نيازمند گزينش براساس «اولويت»، «ضرورت» و «نياز» است. ظرفيت فكر و ذهن ما محدود است.