تجربه 19 سال کار در استودیو و تاتر و کنسرت و سینما (مهندسی صدا ) :

از شش سالگی مشغول آموزش و دوره های اموزشی بودم کلاسایی مثل سلفژ و صداسازی و نوازندگی سه تار
بعد از مخالفت خانواده گیتار شروع کردم اما باز مسخرم میکردن و سر راهم مانع میزاشتن
از هشت سالگی برای کاراموزی صدابرداری کنسرت رفتم و تقریبا 12 سال بدون بیمه کار کردم تا یاد گرفتم
بعد از اون دوره های اموزشی دیدم مدرک های فنی حرفه ای و کلی مدرک خارجی امتحان دادم گرفتم
کلی رزومه جمع کردم
بعد از دوره اموزشی استودیو زدم تا منبع درامد کسب کنم جواز استودیو گرفتم
برای اینکه پول نداشتم روی جوازم وام اشتغال گرفتم و قبل از گرونی وسایلای استودیو خریدم
نور و صدای تاتر ها بودم اصدابردار کنسرت بودم استودیو داشتم و بعد از اون کار صدابرداری سینمایی شروع کردم
عضویت صندوق هنرمندان گرفتم
همه کاری انجام دادم
اما الان از لحاظ فکری به بن بست رسیدم برای اینکه بیشتر پیشرفت کنم تونستم با مدارک فنی حرفه ای از یه دانشگاه توی لندن پذیرش بگیرم با شهریه سالیانه 50 هزار دلار
به خیلی از هنرمندان توی کاراشون کمک کردم عضو گروه های موسیقی زیادی شدم و مشکلاتشون حل میکردم حتی معروف ها
اما به دلیل نداشتن بودجه نتونستم تو دانشگاه خارج کشور شرکت کنم
اومدم بورسیه بگیرم اول ناچار شدم مدرک دانشگاهی کامپیوتر بگیرم بخاطر اینکه ازم میخواستن و بعد رسید به مدرک اکادمی خود کارم خیلی گشتم اما دو تا دانشگاه بیشتر تو ایران رشته منو ساپورت نمیکرد
به ناچار در یکی از این دانشگاه ها پذیرش شدم
اما بعد تحقیق متوجه شدم تمام اساتید خوب از اون دانشگاه رفتن و الان اساتیدش اصلا کارشون موسیقی و صدا نیست همین جوری داره میگذره
رفتم دنبال اون یکی دانشگاه دیدم اینم همین هیچ فرقی نداره اساتید خوب به دلیل عدم مطالبات استفا کردند و فرااار کردن
الان به بن بست خوردم تو دانشگاهم نتونستم هم رده خودم پیدا کنم کلی سرخورده شدم
میخام مهاجرت کنم مدرک اکادمیک میخاد با اینکه رزومه من به شدت قوی و معتبره
میخام مهاجرت کنم ولی پول میخاد
و جالبه زندگی من از همین راه میگذره که حتی بعضی وقت ها پول خورد و خوراکمم در نمیاد
واقعا نمیدونم چیکار کنم از کی کمک بگیرم ؟
چطوری مهاجرت کنم ؟
این بود تجربه کسی که کلا زندگیش روی موسیقی و صدا گذاشت.
- 🥲