تجربه دیابت داشتن:
من دیابت نوع یک دارم.اولین بار وقتی کلاس دهم بودم و به خاطر عوض شدن مدرسه ام و جو رقابتیش تحت فشار بودم متوجه علائمش شدم.مدام تشنه ام میشد و من خودمو دلداری میدادم که چون زیاد تحرک دارم تشنه ام میشه😐بعدشم هی دستشوییم میگرفت طوری که هر زنگ تفریح میرفتم دستشویی.بعد یه مدت خیلی بی حال و خسته شده بودم طوری که سر کلاس همون طور که با معلم چشم تو چشم شده بودم خوابم میبرد😅.متاسفانه هی خودمو دلداری میدادم که چیزی نیست و این شد که وقتی بستریم کردن قندم۶۰۰ و خورده ای شده بود که واقعا نسبت به حالت طبیعی خیلییی زیاده.وقتی بستری شدم خیلی خوش حال شدم چون به مدت چند روز لازم نبود برم مدرسه(ببینین چه قدر مدرسه بهم فشار آورده بود که از بستری شدن خوش حال بودم)در حال حاضر روزی ۴بار انسولین میزنم.به نظرم درد زیادی نداره و بعد یه مدت بهش کاملا عادت کردم.سعی میکنم چیز شیرینی نخورم اما اگه خوردم هم انسولین میزنم.وارد دانشگاه شدم و خدا رو شکر دیگه اون استرس دوران دبیرستانمو ندارم و حتی از بقیه هم بهتر با امتحان و..کنار میام.به دیابتم هم عادت کردم و اذیتم نمیکنه فقط بعضی وقتا که تنظیم قندم به دلیل سرماخوردگی یا پریودی به هم میریزه ناراحت میشم.مگرنه در حالت عادی خوش حالم و خدا رو به خاطر همه نعمت هایی که بهم داده و نداده شکر میکنم😁امیدوارم یه روز درمان این بیماری هم کشف بشه❤️.
- 💙
من دیابت نوع یک دارم.اولین بار وقتی کلاس دهم بودم و به خاطر عوض شدن مدرسه ام و جو رقابتیش تحت فشار بودم متوجه علائمش شدم.مدام تشنه ام میشد و من خودمو دلداری میدادم که چون زیاد تحرک دارم تشنه ام میشه😐بعدشم هی دستشوییم میگرفت طوری که هر زنگ تفریح میرفتم دستشویی.بعد یه مدت خیلی بی حال و خسته شده بودم طوری که سر کلاس همون طور که با معلم چشم تو چشم شده بودم خوابم میبرد😅.متاسفانه هی خودمو دلداری میدادم که چیزی نیست و این شد که وقتی بستریم کردن قندم۶۰۰ و خورده ای شده بود که واقعا نسبت به حالت طبیعی خیلییی زیاده.وقتی بستری شدم خیلی خوش حال شدم چون به مدت چند روز لازم نبود برم مدرسه(ببینین چه قدر مدرسه بهم فشار آورده بود که از بستری شدن خوش حال بودم)در حال حاضر روزی ۴بار انسولین میزنم.به نظرم درد زیادی نداره و بعد یه مدت بهش کاملا عادت کردم.سعی میکنم چیز شیرینی نخورم اما اگه خوردم هم انسولین میزنم.وارد دانشگاه شدم و خدا رو شکر دیگه اون استرس دوران دبیرستانمو ندارم و حتی از بقیه هم بهتر با امتحان و..کنار میام.به دیابتم هم عادت کردم و اذیتم نمیکنه فقط بعضی وقتا که تنظیم قندم به دلیل سرماخوردگی یا پریودی به هم میریزه ناراحت میشم.مگرنه در حالت عادی خوش حالم و خدا رو به خاطر همه نعمت هایی که بهم داده و نداده شکر میکنم😁امیدوارم یه روز درمان این بیماری هم کشف بشه❤️.
- 💙
متفرقه
0
پسند
نظرات
102 نظرنوع یک بخاطر خود ایمنی بدنه ووابسته به انسولین
نوع دو ارثیه وبستگی به کنترل وتغذیه ی فرد با دارو تنظیم وکنترل میشه اگر نشه اجبارتا با انسولین تنظیم میشه
وانسولین اصلا خسته کننده وترسناک نیست چون بدن خودش انسولین تولید میکنه تو بدن فرد دیابتی انسولین تولید نمیشه وما اونو از بیرون تزریق میکنیم
زندگی کناردیابت اتفاقا بنظرم زندگی سالمی هست چون همه چیزش برنامه ریزی شده واصولی انجام میشه
واون کساییکه میگن سخته بخاطر عدم اگاهی خودشون هست
لطفا اگر درمورد چیزی اطلاعی نداریم نه نظر بدیم نه ترحم کنیم.