تجربه کار کردن :

سلام
من یه دختر نوزده سالم که از چهار پنج سال پیش به صورت خودجوش بدون اینکه نیاز داشته باشم خواستم دستم تو جیب خودم باشه. چون برادر بزرگترم رو دیدم که اون هم داشت کار میکرد منم خواستم تجربه کنم
باید بگم که تو زمینه مجازی هر کاری که میشد سالم پول در آورد رو انجام دادم. از صبح تا شب با هزاران هزار نفر سر و کله زدم واسه یه قرون چندرغاز. از هر کس ناکس حرف شنیدم تا مثلا دستم تو جیب خودم باشه. بالاخره به مقام استقلال هم رسیدم!!! ولی خب اون آرامشی که قبل از مستقل شدن داشتم رو الان دیگه ندارم. چرا که اولا دیگه اگه بخوام هم روم نمیشه از خانوادم یا کس دیگه ای درخواست پول بکنم یا اینکه اونا هم دیگه واقعا توقع اینکه من ازشون کمک بخوام رو ندارن(هر چند اگه بخوام واسم بلافاصله فراهم میکنن ولی روم نمیشه:) ). چون تو این چند ساله علاوه بر اینکه خرج خودم رو خودم دادم یه مقدار هر چند کوچیکی هم که شده تونستم به اونا کمک کنم. شاید اولش واسم لذت بخش بوده باشه ولی الان چیزی جز یه وظیفه واسم نیست. اگه برگردم به عقب حداقل تا هیجده نوزده سالگی تو همون بیخیالی میموندم. اینطوری الان تمام فکر و ذکرم پول در آوردن نبود، کم آوردن نبود، خجالت کشیدن نبود. گول این فیلم‌های مجازی که میگن ما ده سالمونه ویلا داریم خونه داریم کارخونه داریم رو نخورین اینا فیکه. واقعا به نظرم نیاز نیست آدم اگه نیاز مالی نداره از چنین سن‌های پایینی بخواد کار بکنه. بعدا مثل من بچگی کردن واسش حسرت میشه. تروخدا تا میتونین از لحظه ها لذت ببرید آینده چیزی جز الان نیست. فردا معلوم نیست بیاد یا نه :)
- 🤩