تجربه ازدواج در پانزده سالگی :

من به زور خانواده در پانزده سالگی ازدواج کردم و نه ماه بعدش تو عقد باردارشدم و سریع رفتم سر خونه زندگی چون خیلی به درس علاقه داشتم همینطور که باردار بودم رفتم مدرسه کسی هم متوجه نشد مدرسه عادی روزانه میرفتم شهریور فارغ شدم و سال بعد هم رفتم مدرسه عادی وبرای بچم شیر میدوشیدم میذاشتم چون با مامانم تو یک ساختمون میشستیم اون از بچم مراقبت میکرد ومن تونستم درسمو ادامه بدم الانم دانشجو کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی هستم خیلی برام سخت بود همه اینا گاهی بابتش عذاب وجدان میگرفتم که چرا کلن مدرسه رو غیر حضوری نخوندم تا اون نصف روز هم پیش بچم میبودم ولی با خودم میگه سنم کم بوده و خودمو بخشیدم ولی از پدر و مادرم تا سالها بابت اینکه منو تو سن کم عروس کردن ناراحت بودم با اینکه زندگی خوبی دارم و عاشق همسر و بچم هستم ولی فکر میکنم ازدواج تو سن کم ظلم بزرگی به نوجوون هاست کاش قانون بشه و ازدواج زیر بیست سال ممنوع بشه
ازین بگذریم نصیحتم به شما اینه که وقتی به سنی رسیدید که عاقل و بالغ شدید توکل به خدا کنید و با سختی ها بجنگید و اجازه ندید کسی حتی پدر مادرتون تو زندگیتون دخالت کنه و صلح طلب نباشید و برای خواسته هاتون مبارزه کنید و از سختی ها نترسید تحملتونو ببرید بالا و رو تاب آوریتون کار کنید و البته مسئولیت و پیامد کاراتونو جسورانه بپذیرید.
- ❤