تجربه ی دریافت کارت اهدای عضو :
من از اونایی بودم که همیشه وقتی صحبت مرگ و این چیزا میشد جا خالی میدادم نمیخواستم بهش فکر کنم چون حس میکردم سنگینه ترسناک و اصلاً چه کاریه آدم به مردنش فکر کنه ولی یه بار یه کلیپ دیدم از یه مادر که میگفت قلب پسرش تو سینه یه آدم دیگه داره میتپه اون لحظه واقعاً یهو انگار یه چیزی ته دلم تکون خورد
پیش خودم گفتم خب من که بعد مرگم دیگه کاری ازم برنمیاد پس اگه یه تیکه از بدنم بتونه یه نفر دیگه رو نجات بده چرا که نه خیلی با خودم کلنجار رفتم اول حس کردم یه جور ترسه انگار با گرفتن اون کارت مرگمو پذیرفتم ولی بعد بهش یه جور نگاه دیگه کردم انگار یه هدیه اس یه امید برای یه آدم دیگه که شاید هنوز دلش میخواد زندگی کنه
رفتم سایت اهدای عضو ثبتنام کردم خیلی راحت بود فقط یه فرم ساده بود مشخصاتمو زدم و چند روز بعد کارت دیجیتال برام اومد وقتی دیدمش یه حس خاصی داشتم نه غم نه شادی یه حس قوی که انگار یه تصمیم بزرگ گرفتم حتی یه کم احساس بزرگی کردم انگار یه ذره مهمتر شدم تو این دنیا
الان هروقت بهش فکر میکنم یه جور آرامش دارم که اگه یه روزی نباشم شاید بودن یه قسمت از من بتونه زندگی یکی دیگه رو ادامه بده و خب این قشنگه خیلی قشنگتر از ترسیدن از مرگ.
- 🙂
من از اونایی بودم که همیشه وقتی صحبت مرگ و این چیزا میشد جا خالی میدادم نمیخواستم بهش فکر کنم چون حس میکردم سنگینه ترسناک و اصلاً چه کاریه آدم به مردنش فکر کنه ولی یه بار یه کلیپ دیدم از یه مادر که میگفت قلب پسرش تو سینه یه آدم دیگه داره میتپه اون لحظه واقعاً یهو انگار یه چیزی ته دلم تکون خورد
پیش خودم گفتم خب من که بعد مرگم دیگه کاری ازم برنمیاد پس اگه یه تیکه از بدنم بتونه یه نفر دیگه رو نجات بده چرا که نه خیلی با خودم کلنجار رفتم اول حس کردم یه جور ترسه انگار با گرفتن اون کارت مرگمو پذیرفتم ولی بعد بهش یه جور نگاه دیگه کردم انگار یه هدیه اس یه امید برای یه آدم دیگه که شاید هنوز دلش میخواد زندگی کنه
رفتم سایت اهدای عضو ثبتنام کردم خیلی راحت بود فقط یه فرم ساده بود مشخصاتمو زدم و چند روز بعد کارت دیجیتال برام اومد وقتی دیدمش یه حس خاصی داشتم نه غم نه شادی یه حس قوی که انگار یه تصمیم بزرگ گرفتم حتی یه کم احساس بزرگی کردم انگار یه ذره مهمتر شدم تو این دنیا
الان هروقت بهش فکر میکنم یه جور آرامش دارم که اگه یه روزی نباشم شاید بودن یه قسمت از من بتونه زندگی یکی دیگه رو ادامه بده و خب این قشنگه خیلی قشنگتر از ترسیدن از مرگ.
- 🙂
تجربههای الهی و معنوی
0
پسند
نظرات
459 نظرتوی عالم هیچی قطعی نیست جز اراده پروردگار
ممکنه خوب بشه
ممکنه بمیره
نه فقط در مورد مرگ مغزی که حتی در مورد سرطان ها یا بیماری هایی که امیدی به زنده بودن نداشتن ولی کاملا سلامت شدن
اگر با این فرضیه بخوایم زندگی کنیم پس از لوازم نقلیه چ شخصی چ عمومی هم نباید استفاده کنیم
چون.....
ماشین مون ممکنه چپ کنه یا تصاف کنیم بمیریم
هواپیما سقوط کنه و......
انسان ب امید زنده ست نازنینم😊
پس همون بهتر که اهدا بشه