تجربه سرپرستی خانواده و زندگی با فرد معتاد :
سلام من دخترم ۱۸ سالمه
از بچگی یادمه که همیشه زندگیم شبیه رمانا بود و توی بدبختی غرق بودم با این تفاوت که کسی نیومد نجاتمون بده. پدرم نزدیک به ۴۰ سال مصرف کننده بود از قرص بگیر تا انواع مواد مخدر و عمق فاجعه رو فقط کسایی میتونن درک کنن که تجربش کردن؛ من درسم عالی نبود اما مجبور شدم همونم کلاس دهم ول کنم تا بتونم مخارج خونه و کرایه خونه بدم، این وسطا مادرم مریض بود مدام و کلی پول دکتر و... هست. بعضی شبا خیلی گریه کردم به خدا گفتم چرا من؟ سر دوروز دیر شدن کرایه خونه چه حرفایی باید بشنوم از صاحبخونه یا اینکه میبینم تو سفره فقط نون خالی هست. در اخر هزینه کمپ پدرم و جور کردن پول پیش خونه تو این گرونی و هزینه های درمان و دارو خیلی فشار روم میاورد.
نتیجه همه اینا شد کلی قسط و قرض و وام و چک و سفته و... که هنوزم جمع نشدن
بعضی شبا تا صبح زجه میزدم سر اینکه پول قرصای مامانمو نداشتم و فکر میکردم صبح نمیشه ولی شد، نمیخوام بگم الان زندگی خوبی دارم ولی روح و روانمون سر اون ادم داغون شد چون فکر میکنه خانواده دشمنشن و هر نوع اذیت و ازار روانی و فیزیکی رو برامون داشته ولی باز حداقل نبودنش آرامش بیشتری برامون داره حتی همون نونه خالی.
سخته شرایط برای همه سخته اما برای یک دختر تو جامعه گرگ ما خیلی سخت تره، اگر قصد مستقل زندگی کردن دارید یا سرپرست خانوادتون شدید لطفا به هیچکس روراست زندگیتون رو نگید حتی اگه پارتنرتون باشه، به هیچکس اعتماد نکنید هرجایی کار نکنید حتی اگر گشنه موندید، یه تایمی کار کنید که نهایتا ۴ و ۵ عصر تعطیلتون کنن نخورید به تاریکی و شب، اجازه ندید بقیه تحقیرتون کنن و به قول معروف صورتتون رو در هر شرایطی با سیلی سرخ نگه دارید و درون زندگیتون رو برای مردم شرح ندید چون سو استفاده میکنن، به سایتایی مثل دیوار اعتماد نکنید برای پیدا کردن کار، تحت هر شرایطی درستون رو هم کنار کار کردن ادامه بدید تا ایندتون تباه نشه.
اگر با فرد معتادی هم زندگی میکنید هرچه سریع تر از زندگیتون دورش کنید تا بیشتر از این زندگیتونو به لجن نکشیده، افراد معتاد حالت عادی ندارن و خیلی برای بقیه خطرناکن.
پدر من گاها توهم میزد و سعی میکرد خودشو جلوی آیینه خفه کنه حتی؛ با مردم درگیر میشد و زورشو سر ما خونه خالی میکرد.
از من که گذشت ولی شما لطفا زندگیتونو جدی تر بگیرید و اولویتتون فقط بقیه نباشن.
ممنون میشم برام دعا کنید زندگیمون بهتر بشه:)
- 🫂
سلام من دخترم ۱۸ سالمه
از بچگی یادمه که همیشه زندگیم شبیه رمانا بود و توی بدبختی غرق بودم با این تفاوت که کسی نیومد نجاتمون بده. پدرم نزدیک به ۴۰ سال مصرف کننده بود از قرص بگیر تا انواع مواد مخدر و عمق فاجعه رو فقط کسایی میتونن درک کنن که تجربش کردن؛ من درسم عالی نبود اما مجبور شدم همونم کلاس دهم ول کنم تا بتونم مخارج خونه و کرایه خونه بدم، این وسطا مادرم مریض بود مدام و کلی پول دکتر و... هست. بعضی شبا خیلی گریه کردم به خدا گفتم چرا من؟ سر دوروز دیر شدن کرایه خونه چه حرفایی باید بشنوم از صاحبخونه یا اینکه میبینم تو سفره فقط نون خالی هست. در اخر هزینه کمپ پدرم و جور کردن پول پیش خونه تو این گرونی و هزینه های درمان و دارو خیلی فشار روم میاورد.
نتیجه همه اینا شد کلی قسط و قرض و وام و چک و سفته و... که هنوزم جمع نشدن
بعضی شبا تا صبح زجه میزدم سر اینکه پول قرصای مامانمو نداشتم و فکر میکردم صبح نمیشه ولی شد، نمیخوام بگم الان زندگی خوبی دارم ولی روح و روانمون سر اون ادم داغون شد چون فکر میکنه خانواده دشمنشن و هر نوع اذیت و ازار روانی و فیزیکی رو برامون داشته ولی باز حداقل نبودنش آرامش بیشتری برامون داره حتی همون نونه خالی.
سخته شرایط برای همه سخته اما برای یک دختر تو جامعه گرگ ما خیلی سخت تره، اگر قصد مستقل زندگی کردن دارید یا سرپرست خانوادتون شدید لطفا به هیچکس روراست زندگیتون رو نگید حتی اگه پارتنرتون باشه، به هیچکس اعتماد نکنید هرجایی کار نکنید حتی اگر گشنه موندید، یه تایمی کار کنید که نهایتا ۴ و ۵ عصر تعطیلتون کنن نخورید به تاریکی و شب، اجازه ندید بقیه تحقیرتون کنن و به قول معروف صورتتون رو در هر شرایطی با سیلی سرخ نگه دارید و درون زندگیتون رو برای مردم شرح ندید چون سو استفاده میکنن، به سایتایی مثل دیوار اعتماد نکنید برای پیدا کردن کار، تحت هر شرایطی درستون رو هم کنار کار کردن ادامه بدید تا ایندتون تباه نشه.
اگر با فرد معتادی هم زندگی میکنید هرچه سریع تر از زندگیتون دورش کنید تا بیشتر از این زندگیتونو به لجن نکشیده، افراد معتاد حالت عادی ندارن و خیلی برای بقیه خطرناکن.
پدر من گاها توهم میزد و سعی میکرد خودشو جلوی آیینه خفه کنه حتی؛ با مردم درگیر میشد و زورشو سر ما خونه خالی میکرد.
از من که گذشت ولی شما لطفا زندگیتونو جدی تر بگیرید و اولویتتون فقط بقیه نباشن.
ممنون میشم برام دعا کنید زندگیمون بهتر بشه:)
- 🫂
متفرقه
0
پسند
نظرات
10 نظرولی همیشه امید داشته باش ورق برمیگرده
و پیشنهاد دارم واسه کسانی که اعتیاد و فرد معتاد توی خونه دارن به کنگره 60 هم یک سر بزنن
بهترین روش و متد برای درمان کاملا رایگان
میتونید گوگل سرچ کنید و شعبات رو در سطح شهرتون پیدا کنید
شما لطف دارید 🌹🌹🙏🙏🙏
لایق و شایسته این حجم از مقدارِ فشردگیِ تعریف و تمجید نیستم 🙏🙏🙏
وجود افرادی مانند شما برای جامعه ضروری و نیازه
نه خواهش میکنم
من باید از شما معذرت بخوام که صحبتام در مورد بازی زندگی باعث شد تا لطف کنید برام اینقد وقت صرف کنید و تایپ کنید
خیلی بابت جملات زیباتون از شما ممنونم 🌹🌹🌹🙏🙏🙏
بله کاملا درست میگن
در کتاب “روی ماه خداوند را ببوس” از مصطفی مستور، که یک جا یک چیزی میگه و خودم کاملا بهش اعتقاد دارم و طرز فکر خودمه و همیشه میگم، نوشته:
اگر امروز چیزی از خودم باقی نگذارم چه کسی در آینده از وجود من در گذشته با خبر خواهد شد؟ نمیخواهم آمده باشم و رفته باشم و هیچ غلطی نکرده باشم. نمیخواهم مثل بیشتر آدم ها که می آیند و میروند و هیچ غلطی نمیکنند در تاریخ بی خاصیت باشم. نمی خواهم عضو خنثای تاریخ بشریت باشم
نمیخوام بیام زندگی کنم و بیصدا محو بشم بدون اینکه اثری، نوری، یا حتی یک تلنگر کوچیک در دل کسی یا گوشهای از جهان گذاشته باشم.
میخوام حضورم معنا داشته باشه. میخوام بودنم، حتی به اندازهی یک جمله، یک لبخند، یا یک تغییر کوچیک، ردی بذاره تو دل زندگی دیگران.
میخوام اگه روزی نبودم، چیزی از من بمونه، چیزی که بگه اون اومده بود، و بودنش فرق میکرد.
بابت طولانی شدن پیامم عذرخواهم
شبیه یه بازیه
زندگی با بد و خوبش شکل یک بازیه اما نباید غافل از این شد چی به جاش میمونه از ما . بازی زندگی رسمش گاهی بُردو گاهی باخته این وسط کسی اسمش رو زبوناست که یه عمر با همه ساخته