خوش به حال پدرتون

یه چیزی هست به نام مافیا و دلال خب؟
و چیزی هست به نامه مالیات یه دکتره بود می‌گفت نمیدونم چند درصدش میره واسه مالیات از اکثره شغلا بیشتره

پرسیدم اینو گفت

بذار از این چت جیبیتی بپرسم بعضیا چیزایی جالبی میگه

اهاااا

میری دکتر عزیزم

پول ژل لب به آخوندا میرسه؟

آها حدس خودتون پس

خیر، از نظر علمی و روانشناختی، صرفاً داشتن تتو به‌هیچ‌وجه نشانه بیماری روانی نیست.

🔬‌ در واقع، تحقیقات روانشناختی نشان داده‌اند که تتو داشتن در اغلب موارد بیانگر انتخاب شخصی، هویت‌یابی، دلایل فرهنگی، زیبایی‌شناسی یا حتی یادبود یک تجربه مهم زندگی است.

اما اجازه بده دقیق‌تر بررسی کنیم:


---

✅ چه زمانی تتو زدن نرمال و سالم تلقی می‌شود؟

زمانی که فرد:

با آگاهی کامل تصمیم گرفته باشد،

از تتو برای ابراز احساسات، هویت یا هنر استفاده کند،

دچار اجبار، فشار روانی یا اختلال روانی نباشد،

تحت تأثیر هیجان‌های زودگذر یا بحران‌های روحی تتو نزند.



در این حالت، هیچ‌گونه اختلال یا بیماری روانی در کار نیست.


---

⚠️ چه زمانی ممکن است تتو نشانه‌ی مشکل باشد؟

در برخی موارد نادر، تتو زدن ممکن است با مشکلات روانی یا شخصیتی همراه باشد؛ مثلاً:

اگر تتو زدن افراطی و کنترل‌نشده باشد (مثلاً فرد مدام و بدون توقف تتو می‌زند)،

اگر همراه با اختلالات شخصیت (مثل اختلال مرزی یا ضد اجتماعی) باشد،

اگر تتو زدن به‌عنوان نوعی آسیب به خود (self-harm) انجام شود،

یا اگر در حالت‌های روان‌پریشی یا توهم‌آلود اتفاق بیفتد.


در این موارد، خود تتو مشکل نیست، بلکه ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل عمیق‌تر باشد.


---

🧠 جمع‌بندی علمی:
تتو زدن در اغلب افراد نرمال و سالم است و با هیچ بیماری روانی مرتبط نیست. اما در موارد خاص و افراطی، ممکن است نیاز به ارزیابی روانشناختی باشد.

اگر خواستی می‌تونم نتایج بعضی از تحقیقات روانشناسی در این زمینه رو هم برات خلاصه کنم.

فرقش میدونی چیه؟
اینا پول توشه اونا نه
آره مرجع تقلید گفتن مشرباتم همینه