تجربه ی ادامه تحصیل دادن تا مقاطع بالا:

سلام... خانم هستم 41 ساله. دارای مدرک دکترا از دانشگاه دولتی روزانه. رزومه ی علمی و پژوهشیه قوی هم دارم. اما باتوجه به وضعیت بد اقتصادی و استخدامی کشور، امکان جذب تو هیچ ارگان و سازمانی وجود ندارد. خیلی درس خوندم و سختی کشیدم که به اینجا برسم و سلامتی جسمی و روحی و روانیمم سر این درس خوندن و کنکور و آزمون دادن، به خطر افتاده. جالبه... برای استخدام در دستگاه های اجرایی، باید حتما آزمون استخدامی بدی.... این همه تا دکترا، کنکور پشت کنکور بخون آخرشم برای رفتن به سرکار باید جدا هم یه آزمون استخدامی بدی، تازه به شرط قبولی هم در آزمون کتبی و هم مصاحبه و عقیدت سیاسی، به صورت رسمی جذب نمیشی و هر لحظه امکان داره دیپورت کنن تا یه نورچشمی رو جای آدم بگیرن. ما که باختیم.... از من به اون جوون هایی که قصد ادامه تحصیل دارن... مخصوصا دختر خانم ها... به هیچ عنوان ادامه تحصیل ندید، اگه به قصد اشتغال باشه که کاری براتون نیست و اگه به قصد ازدواج تو محیط دانشگاه باشه، که بازم باتوجه به شرایط بد جامعه... مرد خوبی هم به اون صورت وجود نداره که بهش تکیه کنین.... بدترین ضربه ارو وقتی میخورین که وقتی فارغ‌التحصیل شدین، میبینین برگشتن ور دل خونواده، نه کاری براتون هست و نه ازدواجی.... و این تازه شروع مشکلات شما هست و درگیری های لفظی که با خونواده هاتون پیدا میکنین... چون نمیتونین مستقل باشین و مجبورین تا آخر عمرتون کنار خونواده هاتون طبق قوانین و شرایط اونا زندگی کنین....، برای جوون ها... اگه تمکن مالی دارین، حتما بعد از دیپلم یا لیسانس به فکر مهاجرت تحصیلی یا شغلی باشید و به هیچ عنوان به زندگی به اینجا و اشتغال و ازدواج و مستقل شدن فکر نکنین که باخت اساسی دادین... اگرم دنبال ادامه تحصیل دادن نیستین، که چه بهتر.... آسیب‌ش خیلی کمتره تا ادامه تحصیل دادن تا مقطع بالا.... چون دیگه لجتون نمیگیره این همه درس خوندین و زحمت کشیدین اما هیچی به هیچی...
- 😢